Стары Замак (Гродна/Горадня) | музей, археалагічнае месца, Medieval / Middle Ages (en), культурная спадчына / нацыянальная спадчына, gord (fort) (en), зарэгістраваны будынак

 замак, музей, археалагічнае месца, Medieval / Middle Ages (en), культурная спадчына / нацыянальная спадчына, gord (fort) (en), зарэгістраваны будынак

Стары замак — першы абарончы аб’ект быў збудаваны у Гародні у XI стагодзьдзі. У XIII стагодзьдзі Гародня разам з замкам увайшла ў ВКЛ, з пачатку наступнага стагодзьдзя стала аб’ектам частых нападаў крыжакоў. У 1391 годзе замак стаў адной з галоўных сядзібаў Вітаўта, які ў 1398 годзе збудаваў мураваны гатычны замак з пяцьцю вежамі. У 1445 годзе вялікі князь літоўскі Казімір Ягелончык прыняў тут польскіх паслоў, якія прапаноўвалі яму польскую карону, а ў 1492 годзе памёр у замку. Вельмі часта тут бываў Стэфан Баторы, які ператварыў Гародню у фактычную сталіцу Рэчы Паспалітай. Па ініцыятыве караля у 1570-х — канцы 1580-х замак быў перабудаваны ў стылі Рэнэсансу архітэктарам Scotto з Пармы. Паводле іншай вэрсыі замак быў перабудаваны архітэктарам Санці Гучы.

У 1655 годзе замак быў дашчэнту зьнішчаны маскоўскімі войскамі. Яго адбудаваў вялікі канцлер літоўскі і староста гарадзенскі Крыштаф Жыгімонт Пац. З 1678 году адбываўся у замку трэці сейм звычайны Рэчы Паспалітай. На пачатку XVIII стагодзьдзя быў зьнішчаны швэдамі пад час Паўночнай вайны. Ад XVIII стагодзьдзя замак знаходзіўся у руінах. У сярэдзіне стагодзьдзя быў пабудаваны новы замак, а стары перастаў выконваць свае функцыі.