ბევრეთის წმინდა თეკლას სახელობის დედათა მონასტერი -სავანე ("კალამონი") (ბევრეთი)

 მონასტერი, მართლმადიდებლური ეკლესია

წმინ­და თეკ­ლას სა­ვა­ნე დე­და­ქა­ლაქ­თან ახ­ლოს მდე­ბა­რე სო­ფელ ბევ­რეთ­შია და­ფუძ­ნე­ბუ­ლი. ტყე­ე­ბით გარ­შე­მორ­ტყ­მულ მთი­ან ხე­ო­ბას მდი­ნა­რე დიღ­მის წყალი ჩა­მო­უ­დის... ამ ად­გილს „კა­ლა­მო­ნი“ ეწო­და, რად­გან წმინ­და თეკ­ლა ან­ტი­ო­ქი­ა­ში, კა­ლა­მო­ნის მთა­ზე მოღ­ვა­წე­ობ­და.
მონასტერი 1995 წელს დაარსდა უწ­მი­ნდე­სი­სა და უნე­ტა­რე­სის, სრუ­ლი­ად სა­ქარ­თ­ვე­ლოს კა­თო­ლი­კოს-პატ­რი­არ­ქის ილია II-ის ლოც­ვა-კურ­თხე­ვით.
საცხოვ­რე­ბე­ლი ნა­გე­ბო­ბის არ­ქი­ტექ­ტუ­რა მრა­ვალ­ფე­რო­ვა­ნია და ერ­თი შე­ხედ­ვით, უცხო შთა­ბეჭ­დი­ლე­ბას ტო­ვებს. ნა­გე­ბო­ბის გეგ­მის შედ­გე­ნის დროს გა­მო­ი­ყე­ნეს სა­ქარ­თ­ვე­ლოს სხვა­დას­ხ­ვა კუთხის: მთა­თუ­შე­თის, ფშავ-ხევ­სუ­რე­თის, სვა­ნე­თის, დიდ­გო­რის მთი­ა­ნე­თის, რა­ჭის და სხვათათ­ვის და­მა­ხა­სი­ა­თე­ბე­ლი ეროვ­ნუ­ლი არ­ქი­ტექ­ტუ­რუ­ლი სტი­ლი. აგ­რეთ­ვე სა­ქარ­თ­ვე­ლოს ეკ­ლე­სია-მო­ნას­ტ­რე­ბი­სა და ცი­ხე-სი­მაგ­რე­ე­ბის დეტალები. ასე­ვე გა­თ­ვა­ლის­წი­ნებულია ათო­ნის წმინ­და მთის მო­ნას­ტ­რე­ბის, იერუ­სა­ლი­მის ჯვრის მო­ნას­ტ­რის, მაცხოვ­რის საფ­ლა­ვის ეკ­ლე­სი­ისა და პეტ­რი­წო­ნის ქარ­თ­ველ­თა მო­ნას­ტ­რის არ­ქი­ტექ­ტუ­რუ­ლი სტი­ლიც. ნა­გე­ბო­ბა გა­და­ხუ­რუ­ლია იმე­რუ­ლი კრა­მი­ტით და ანა­ნუ­რის ქვით. ეს ქვა აქა­უ­რი მკაც­რი კლი­მა­ტის­თ­ვის ყვე­ლა­ზე უფ­რო შე­სა­ფე­რი­სია.
მთავარია საცხოვ­რე­ბე­ლი ნა­გე­ბო­ბის არ­ქი­ტექ­ტუ­რა მრა­ვალ­ფე­რო­ვა­ნია და ერ­თი შე­ხედ­ვით, უცხო შთა­ბეჭ­დი­ლე­ბას ტო­ვებს, რად­გან ჩვე­ნი ქვეყ­ნის ძნელ­ბე­დო­ბის გა­მო, ძვე­ლი სა­მო­ნას­ტ­რო ნა­გე­ბო­ბე­ბის ნი­მუ­შე­ბი, ფაქ­ტობ­რი­ვად, არ არ­სე­ბობს, ნა­გე­ბო­ბის გეგ­მის შედ­გე­ნის დროს გა­მო­ვი­ყე­ნეთ სა­ქარ­თ­ვე­ლოს სხვა­დას­ხ­ვა კუთხის: მთა­თუ­შე­თის, ფშავ-ხევ­სუ­რე­თის, სვა­ნე­თის, დიდ­გო­რის მთი­ა­ნე­თის, რა­ჭის და სხვათათ­ვის და­მა­ხა­სი­ა­თე­ბე­ლი ეროვ­ნუ­ლი არ­ქი­ტექ­ტუ­რუ­ლი სტი­ლი. აგ­რეთ­ვე სა­ქარ­თ­ვე­ლოს ეკ­ლე­სია-მო­ნას­ტ­რე­ბი­სა და ცი­ხესი­მაგ­რე­ე­ბის დეტალები. ასე­ვე გა­ვით­ვა­ლის­წი­ნეთ ათო­ნის წმინ­და მთის მო­ნას­ტ­რე­ბის, იერუ­სა­ლი­მის ჯვრის მო­ნას­ტ­რის, მაცხოვ­რის საფ­ლა­ვის ეკ­ლე­სი­ისა და პეტ­რი­წო­ნის ქარ­თ­ველ­თა მო­ნას­ტ­რის არ­ქი­ტექ­ტუ­რუ­ლი სტი­ლიც. ნა­გე­ბო­ბა გა­და­ხუ­რუ­ლია იმე­რუ­ლი კრა­მი­ტით და ანა­ნუ­რის ქვით. ეს ქვა აქა­უ­რი მკაც­რი კლი­მა­ტის­თ­ვის ყვე­ლა­ზე უფ­რო შე­სა­ფე­რი­სია.
მთავარია ყოვ­ლაწ­მი­ნდა ღვთის­მ­შობ­ლის მი­ძი­ნე­ბის ტა­ძა­რი, რო­მელ­საც სა­ფუძ­ვ­ლად და­ე­დო სა­ქარ­თ­ვე­ლოს X-XI სა­უ­კუ­ნე­ე­ბის ეკ­ლე­სი­ა­თა არ­ქი­ტექ­ტუ­რუ­ლი სტი­ლი და კერ­ძოდ, კვე­ტე­რის ეკ­ლე­სი­ის არ­ქი­ტექ­ტუ­რა. ტა­ძა­რი, კვე­ტე­რის ეკ­ლე­სი­ის მსგავ­სად, აშე­ნე­ბუ­ლია სტა­ლაგ­მი­ტუ­რი კლდის ქვით, ში­რი­მით. ღვთის­მ­შობ­ლის მი­ძი­ნე­ბის ტა­ძარ­ში მდე­ბა­რე­ობს ორი ეკ­ვ­დე­რი - წმინ­და პირ­ველ­მო­წა­მე თეკ­ლა­სი და წმინ­და იოვა­ნე ნათ­ლის­მ­ცემ­ლის სა­ხე­ლო­ბი­სა.
წმინ­და თეკ­ლას დე­და­თა მო­ნას­ტ­რის ეზო­ში, ღვთის­მ­შობ­ლის ეკ­ლე­სი­ის გვერ­დით, ა­შე­ნებულია წმინ­და ნი­კო­ლო­ზის სა­ხე­ლო­ბის მცი­რე ტა­ძა­რი, რო­მე­ლიც X სა­უ­კუ­ნე­ში აგე­ბუ­ლი მარ­ტ­ვი­ლის ჩიქ­ვა­ნე­ბის კა­რის ეკ­ლე­სი­ის ას­ლია.
მო­ნას­ტე­რი ცხოვ­რობს მა­მა­თა­გან დად­გე­ნი­ლი წე­სით, ლოც­ვი­თა და შრო­მით. მო­ნაზ­ვ­ნებს აქვთ ლოც­ვის პი­რა­დი კა­ნო­ნი, რო­მელ­საც ღა­მით სე­ნა­კებ­ში ას­რუ­ლე­ბენ. ყო­ველ­დღი­უ­რად აღეს­რუ­ლე­ბა ღვთის­მ­სა­ხუ­რე­ბა, რომ­ლის ტი­პი­კო­ნი მწუხ­რით იწყე­ბა და შედ­გე­ბა მწუხ­რის, სე­რო­ბის, შუ­ა­ღა­მი­ა­ნის, ცის­კ­რის, ჟამ­ნე­ბი­სა და ლი­ტურ­გი­ი­სა­გან. ასე­ვე ყო­ველ­დღი­უ­რად აღეს­რუ­ლე­ბა პა­რაკ­ლი­სი და ღვთის­მ­შობ­ლის და­უჯ­დო­მე­ლი. მო­ნაზ­ვ­ნე­ბი სა­ზო­გა­დო ღვთის­მ­სა­ხუ­რე­ბის დრო­საც და სე­ნა­კებ­შიც ლო­ცუ­ლო­ბენ სამ­შობ­ლოს კე­თილ­დღე­ო­ბის­თ­ვის, ყო­ველ­თა შე­სა­წევ­ნე­ლად - ცოცხალ­თა და მიც­ვა­ლე­ბულ­თათ­ვის, შე­მომ­წირ­ველ­თა და კე­თი­ლის­მ­ყო­ფელ­თათ­ვის. იმ შე­მომ­წირ­ველ­თათ­ვის, რო­მელ­თაც მო­ნას­ტ­რის მშე­ნებ­ლო­ბა­ში გან­სა­კუთ­რე­ბუ­ლი ღვაწ­ლი მი­უძღ­ვით, თი­თო­ე­უ­ლის­თ­ვის სა­გან­გე­ბოდ დად­გე­ნილ დღე­ებ­ში, ყო­ველ­წ­ლი­უ­რად აღეს­რუ­ლე­ბა წირ­ვა და მო­ნა­ზონ­თა მომ­დევ­ნო თა­ო­ბებ­საც ან­დერ­ძად გა­და­ე­ცე­მა, რომ ეს წე­სი ყო­ველ­თ­ვის და­ცულ იქ­ნას.

ღვთის­მოყ­ვა­რე ადა­მი­ა­ნე­ბის შე­მო­წი­რუ­ლო­ბე­ბის გარ­და, მო­ნას­ტ­რის­თ­ვის შე­მო­სავ­ლის წყა­როა სოფ­ლის მე­ურ­ნე­ო­ბა, მე­ფუტ­კ­რე­ო­ბა, ფი­ტო­თე­რა­პია, სა­გა­მომ­ცემ­ლო საქ­მე, რო­მელ­საც აწარ­მო­ე­ბენ მო­ნას­ტ­რის წევ­რე­ბი. მო­ნაზ­ვ­ნუ­რი ცხოვ­რე­ბის­თ­ვის ნი­შან­დობ­ლი­ვია ლოც­ვი­სა და შრო­მის მო­ნაც­ვ­ლე­ო­ბა. მო­ნას­ტერ­ში შრო­მაც ლოც­ვის, ანუ ღმერ­თ­თან ურ­თი­ერ­თო­ბის გაგ­რ­ძე­ლე­ბაა, ამი­ტომ ყო­ვე­ლი საქ­მე საღ­ვ­თოა. მო­ნაზ­ვ­ნე­ბი და­კა­ვე­ბულ­ნი არი­ან ხელ­საქ­მით (ხატ­წე­რა, ქარ­გ­ვა, მი­ნან­ქა­რი, კერ­ვა, გა­მომ­ცემ­ლო­ბის საქ­მე), პი­რა­დი მორ­ჩი­ლე­ბე­ბით - აქ ერ­თ­მა­ნეთს ერ­წყ­მის გო­ნებ­რი­ვი და ფი­ზი­კუ­რი შრო­მა, რაც გან­ტ­ვირ­თ­ვის სა­შუ­ა­ლე­ბა­საც იძ­ლე­ვა. მო­ნას­ტ­რის წევ­რე­ბი ერ­თობ­ლი­ვა­დაც შრო­მო­ბენ (მა­გა­ლი­თად: სან­თ­ლის კე­თე­ბა, ბაღ-ბოს­ტ­ნის მოვლა, ზამ­თ­რის­თ­ვის შე­სა­ნა­ხი პრო­დუქ­ტე­ბის დამ­ზა­დე­ბა, თაფ­ლის ამო­ღე­ბა, მო­ნას­ტ­რის ტე­რი­ტო­რი­ის და­ლა­გე­ბა).

მო­ნას­ტერს აქვს თა­ვი­სი პერ­ს­პექ­ტი­უ­ლი გეგ­მე­ბიც: გა­მომ­ცემ­ლო­ბის გან­ვი­თა­რე­ბა, მომ­ლოც­ველ­თა მი­სა­ღე­ბი­სა და ეზოს მოწყო­ბა, ახა­ლი სატ­რა­პე­ზოს, ახა­ლი სე­ნა­კე­ბის და სას­ნე­უ­ლოს აშე­ნე­ბა. პერ­ს­პექ­ტი­ულ გეგ­მა­ში შე­დის აგ­რეთ­ვე ეკ­ლე­სი­ე­ბის მშე­ნებ­ლო­ბა: მო­ნა­ზონ­თა სა­საფ­ლა­ო­ზე წმინ­და გრი­გოლ ხან­ძ­თე­ლი­სა და ტაო-კლარ­ჯე­თის ღირ­სი დე­დე­ბი­სა და მა­მე­ბის ეკ­ლე­სი­ის აგე­ბა, წმინ­და იოვა­ნე ოქ­რო­პი­რის ეკ­ლე­სი­ის აღ­დ­გე­ნა, წმინ­და დიდ­მო­წა­მე გი­ორ­გის ეკ­ლე­სი­ის მშე­ნებ­ლო­ბა, შე­ნო­ბის აგე­ბა წყალ­კურ­თხე­ვის ჭურ­ჭ­ლის­თ­ვის, მო­ნას­ტ­რის გა­ლავ­ნის დას­რუ­ლე­ბა.
იხ.სტატია : თეა ცაგურიშვილის :"ბევრეთის წმინდა თეკლას სავანე - ამ ადგილს "კალამონი" უწოდეს:
karibche.ambebi.ge/eklesia/tadzrebi-da-monastrebi/2166-...
"სტუმრად ბევრეთის მონასტერში":
www.shin.ge/index.php/mozaika/460-stumrad-bevretis-mona...
ვიდეო : ბევრეთის მონასტერი

www.youtube.com/watch?v=F-LPQ2guASc