Voormalig parkdomein Villa Litzberg (Lanklaar)

 landgoed, beschermd gebouw, groene ruimte

Villa Litzberg werd als kasteelhoeve gebouwd in 1864-1868 door H. Wenemaekers en staat ook gekend als het Wenemaekersgoed. Het kasteeldomein vormde een kleine ontginningskern temidden van het Lanklaarderbos. Kasteel en hoeve waren geschikt rondom een rechthoekige binnenplaats en werden ingeplant op de hoogste heuvel van Lanklaar, langs de Hoeveweg, die voor de aanleg van de Boslaan de verbindingsweg tussen As en het Maasland vormde. Rondom het kasteel werd een Engelse tuin (Jardin Anglais) met drevenstelsel aangelegd met een ronde vijver zoals te zien op de topografische kaart van ca. 1870. De dreven waren zo geconcipieerd dat er vanuit het kasteeltje zichtassen vertrokken op het open landschap in noordelijke en zuidelijk richting. Voor het kasteel werd een parkje aangelegd met een ganzenvoet uitlopend in noordoostelijke en zuidoostelijke richting. De ruimtelijke begrenzingen van de tuin vielen samen met de steilrand van het Kempisch Plateau wat mooie vergezichten opleverde. Links en rechts van het kasteel werden dreven van zomereik en tamme kastanje aangeplant. De dreven zijn nog intact en markeren de bosranden en voormalige aardappelakker.

In de jaren '30 bewoonde de familie Saenen de hoeve bij het kasteel, vandaar ook Saenhoeve genoemd. Na WOII verviel het kasteel tot een ruïne waarvan de laatste restanten in 1986 gesloopt werden. De kasteelhoeve echter werd in 1987 sterk gerenoveerd en getransformeerd naar 'hostellerie' waarbij het binnenerf met oude waterput werd heraangelegd. De hoeve is omringd door hoogstamboomgaarden en bosbestanden. De bosbestanden worden gekenmerkt door blokvormige percelen met soms rechte beboomde boswegen, hetzij als dreef, hetzij met een bomenrij. Het oorspronkelijke parkje is grotendeels verwilderd, maar de gemengde en kastanjedreven herinneren nog aan de oorspronkelijke domeinaanleg met zichtassen. De beboste akker is nog herkenbaar aan de kaphaag van haagbeuk die de grens markeert en oorspronkelijk dienst deed als veekering; de akker zelf is onderverdeeld met twee hoogstammige bomenrijen van Amerikaanse eik die afgesloten worden door een klein metalen hek.

id.erfgoed.net/erfgoedobjecten/301164