Kamienica Rosena (Warszawa)

 pomnik, budynek mieszkalny wielorodzinny

Pierwsze wzmianki o budynku położonym na Krakowskim Przedmieściu pod dziesiejszym numerem 83 pochodzą z 1669 roku. Znajdował się tu czteroizbowy dom odźwiernego Trzebosza. W 1700 posesja była własnością rymarza Kaspra, być może już wtedy istniała tu kamienica. W 1743 w dokumentach miejskich odnotowana została parterowa kamienica Mieduszewskiego. W 1754 posesja stanowiła własność wdowy po oberlejtnancie Rosenie, zapewne z inicjatywy którego w polowie XVIII wieku wybudowano trzytraktowy dom dwupiętrowy, o czteroosiowej fasadzie. W 1770 kolejnym właścicielem domu został niejaki Rafałowicz, a w 1784 - Gartel. Wtedy najprawdopodobniej dobudowane zostało jedno piętro. Budynek do czasu zniszczenia zachował uzyskany wówczas wygląd.

Przed końcem XVIII w. powstała dwupiętrowa, dwutraktowa kamienica oznaczona dziś adresem - Senatorska 7 połączona z domem przednim krótką oficyną południową. Budynek ten podwyższono o piętro po 1819. Na początku XIX wieku w tym miejscu działał sklep galanteryjny Jana Sodera, a w 1819 otwarto cukiernię Wacława Jelonka. Na przełomie wieków XIX i XX mieścił się tu sklep z ubiraniami męskimi W. Korzeniowskiego. W okresie międzywojennym działały tu zakład fryzjerski i sklep z alkoholami i owocami.

Podobnie jak inne okoliczne budowle oba domy zostały w czasie Powstania Warszawskiego spalone i w 1948 roku rozebrane w związku z przebijaniem tunelu Trasy W-Z. W 1949 Zostały zrekonstruowane (prawdopodobnie według projektu Zygmunta Stępińskiego) bez oficyny, w układzie dwutraktowym i ze stosunkowo ścisłym nawiązaniem do stanu sprzed zniszczenia. Dom od ul. Senatorskiej stanowi obecnie oddzielną nieruchomość.
Źródło: dawnawarszawa.blogspot.com/