ul. Madalińskiego (Warszawa)


Ulica powstała na przełomie XIX i XX wieku. Pierwotnie nazywała się Grodzka, jednak w 1920 r. została przemianowana na Madalińskiego, na cześć generała Antoniego Madalińskiego, jednego z przywódców Powstania Kościuszkowskiego. W czasie Powstania Warszawskiego szczególnie ciężkie walki toczyły się w części ulicy bliższej Puławskiej i dlatego prawie w ogóle nie przetrwało tu przedwojenne budownictwo.
Przy Madalińskiego stoją takie budynki jak: Kamienica Jana Wedla (róg Puławskiej), XLII Liceum Ogólnokształcące im. Marii Konopnickiej, Szpital Ginekologiczno-Położniczy im. Świętej Rodziny, budynek i akademik Szkoły Głównej Handlowej, a także akademiki SGGW i Politechniki.

Ulica zorientowana jest w kierunku wschód - zachód. Rozpoczyna się przy Puławskiej na wysokości zachodniego krańca parku Morskie Oko i przecina kolejno: Sandomierską, Św. Szczepana, Wiśniową, Kazimierzowską, Falęcką, Lewicką, Króżańską, Kwiatową, aleję Niepodległości, Łyżwiarską, Kielecką, Łowicką, Karłowicza i Wrotkową. Kończy się w miejscu, w którym ulica Boboli przechodzi w Wołoską, jej przedłużeniem ku zachodowi jest ul. Juliana Kulskiego. Dawniej planowano także, że ulicę Madalińskiego przetnie ulica Iłżecka, której jednak nigdy nie zrealizowano.
Nearby cities:
Coordinates:   52°12'12"N   21°0'39"E