ul. Wolska (Warszawa)
Droga ta istniała pierwotnie jako szosa wychodząca ze Starej Warszawy na zachód, w kierunki wsi Wielka Wola, znajdującej się w rejonie kościoła św. Wawrzyńca. Początkowo zwana była także Drogą Wolską albo aleją Wolską. Współczesna nazwa została zatwierdzona urzędowo w 1771 roku. Dopiero pod koniec XIX wieku jej pierwszy fragment został włączony w granice Warszawy, a w 1916 roku cała ulica ulica znalazła się w obrębie miasta. W międzyczasie fragment poza miastem zwany był Szosą Kaliską.
W II połowie XIX wieku Wola oraz ulica Wolska zbliżały się coraz bardziej do Warszawy, w latach 1898-1902 powstał nowy, neogotycki kościół św. Stanisława Biskupa, a już w 1882 roku uruchomiono pierwszą linię tramwaju konnego do Młynarskiej, którą w 1895 roku wydłużono do Cmentarza Prawosławnego. Kiedy jednak w 1908 roku elektryfikowano warszawskie tramwaje, odcinek na Wolę pominięto – tam najdłużej kursował tramwaj konny. Dopiero w 1920 roku dociągnięto linię do ulicy Bema, a w 1924 do Cmentarza Wolskiego. W okresie międzywojennym wzdłuż ulicy znajdowały się głównie niewielkie, drewniane zabudowania. Dopiero w latach 30. XX wieku wzdłuż ulicy pojawiły się nowoczesne, modernistyczne kamienice czynszowe. W 1936 roku nawierzchnia ulicy Wolskiej została wyremontowana.
We wrześniu 1939 roku ulica Wolska była główną ulica wjazdową z zachodu, wobec czego szybko stała się miejscem walk. Już 9 września doszło tutaj do pierwszych walk na wysokości ulicy Redutowej, kiedy dotarły tutaj niemieckie czołówki 4. Dywizji Pancernej gen. Hansa Reinhardta. Wpadły jednak w pułapkę, bo gdy tylko kolumna samochodów i czołgów wdarła się w głąb ulicy w rejonie cmentarza katolickiego, żołnierze 40. Pułku Piechoty porucznika Zdzisława Pacak-Kuźmirskiego podpalili zawartość 100 beczek terpentyny pochodzących z fabryki pasty do butów Dobrolin, dzięki czemu pierwszy atak został powstrzymany. Już po kapitulacji Wolską miasto opuszczali polscy żołnierze.
Podczas niemieckiej okupacji ulica nazywała się Litzmannstadter Strasse (Łódzka). Ulica Wolska stała się także areną krwawej rzezi w czasie powstania warszawskiego, gdyż już od 2 sierpnia Niemcy nacierali na tę arterię. Dodatkowo hitlerowcy mieli na początku walk rozkaz rozstrzeliwania każdej schwytanej osoby, bez rozróżnienia na cywili czy powstańców. Szczególnie wiele ofiar przyniósł dzień 5 sierpnia, kiedy Niemcy rozstrzelali kilka tysięcy ludzi. Natomiast na terenie położonego przy ulicy kościoła św. Wojciecha urządzono obóz przejściowy. Potem ulicą prowadzone było główne natarcie na walczącą stolicę.
W II połowie XIX wieku Wola oraz ulica Wolska zbliżały się coraz bardziej do Warszawy, w latach 1898-1902 powstał nowy, neogotycki kościół św. Stanisława Biskupa, a już w 1882 roku uruchomiono pierwszą linię tramwaju konnego do Młynarskiej, którą w 1895 roku wydłużono do Cmentarza Prawosławnego. Kiedy jednak w 1908 roku elektryfikowano warszawskie tramwaje, odcinek na Wolę pominięto – tam najdłużej kursował tramwaj konny. Dopiero w 1920 roku dociągnięto linię do ulicy Bema, a w 1924 do Cmentarza Wolskiego. W okresie międzywojennym wzdłuż ulicy znajdowały się głównie niewielkie, drewniane zabudowania. Dopiero w latach 30. XX wieku wzdłuż ulicy pojawiły się nowoczesne, modernistyczne kamienice czynszowe. W 1936 roku nawierzchnia ulicy Wolskiej została wyremontowana.
We wrześniu 1939 roku ulica Wolska była główną ulica wjazdową z zachodu, wobec czego szybko stała się miejscem walk. Już 9 września doszło tutaj do pierwszych walk na wysokości ulicy Redutowej, kiedy dotarły tutaj niemieckie czołówki 4. Dywizji Pancernej gen. Hansa Reinhardta. Wpadły jednak w pułapkę, bo gdy tylko kolumna samochodów i czołgów wdarła się w głąb ulicy w rejonie cmentarza katolickiego, żołnierze 40. Pułku Piechoty porucznika Zdzisława Pacak-Kuźmirskiego podpalili zawartość 100 beczek terpentyny pochodzących z fabryki pasty do butów Dobrolin, dzięki czemu pierwszy atak został powstrzymany. Już po kapitulacji Wolską miasto opuszczali polscy żołnierze.
Podczas niemieckiej okupacji ulica nazywała się Litzmannstadter Strasse (Łódzka). Ulica Wolska stała się także areną krwawej rzezi w czasie powstania warszawskiego, gdyż już od 2 sierpnia Niemcy nacierali na tę arterię. Dodatkowo hitlerowcy mieli na początku walk rozkaz rozstrzeliwania każdej schwytanej osoby, bez rozróżnienia na cywili czy powstańców. Szczególnie wiele ofiar przyniósł dzień 5 sierpnia, kiedy Niemcy rozstrzelali kilka tysięcy ludzi. Natomiast na terenie położonego przy ulicy kościoła św. Wojciecha urządzono obóz przejściowy. Potem ulicą prowadzone było główne natarcie na walczącą stolicę.
ul. Wolska, related objects
Wikipedia article: http://pl.wikipedia.org/wiki/Ulica_Wolska_w_Warszawie
Nearby cities:
Coordinates: 52°13'49"N 20°57'15"E
- Wola 0.5 km
- Ulrychów wg MSI 1 km
- Os. Koło-Sowińskiego 1.1 km
- Czyste wg MSI 1.3 km
- Osiedle Koło-Mszczonowska 1.4 km
- Odolany 1.6 km
- Ulrychów 1.7 km
- Młynów 1.7 km
- Koło wg MSI 2 km
- Bemowo 3.5 km
- ul. Obozowa 1.9 km
- ul. Dzika 3.3 km
- ul. Krakowskie Przedmieście 4.4 km
- ul. Kępna 6.1 km
- ul. Kompasowa 8.9 km
- ul. Bociania 10 km
- ul. Taneczna 10 km
- al. Komisji Edukacji Narodowej 11 km
- ul. Braci Wagów 12 km
- ul. Przy Bażantarni 13 km