Brenna | wieś

 wieś  Dodaj kategorię

Brenna (dawniej Brina, Brena) – wieś w Polsce położona w województwie śląskim, w powiecie cieszyńskim, w gminie Brenna. Znajduje się na wysokości około 420 m n.p.m. w górach Beskidu Śląskiego, w dolinie rzeki Brennicy oraz jej dopływów Leśnicy i Hołcyny.

Pochodzenie nazwy wsi budziło od dawna spore kontrowersje. Podawano m.in. jej pochodzenie od niemieckiego czasownika brennen - palić, palić się, co miało być związane z wypalaniem lasów pod grunty orne lub wypalaniem węgla drzewnego. W rzeczywistości nazwa pochodzi zapewne od starosłowiańskiego brnije, oznaczającego błoto, gliniasty grunt, bagno i występuje po raz pierwszy w zapiskach z 1490 r.

Historia Brennej sięga przełomu XV i XVI w., kiedy to książę cieszyński założył hutę szkła opalaną drewnem z pobliskich lasów. W 1565 roku książę cieszyński Wacław III Adam przekazał Brennę Wacławowi Wodzie z Kojkowic. Prawdopodobnie w tym samym czasie na polanach Brennej pojawili się wędrowni pasterze - Wołosi. Osadnicy, pochodzący z Wołoszczyzny i Siedmiogrodu - terenów dzisiejszej Rumunii, przynieśli ze sobą hodowlę kóz i owiec, które dostarczały mleka, sera, mięsa i wełny. Ten typ gospodarowania znacznie się rozwinął, wypasowi sprzyjały polany powstałe w wyniku karczowania lasów, natomiast górzysty teren i na ogóle nieurodzajna gleba nie zachęcały do opraw. W 1621 roku była nadal własnością książęcą. Od połowy XVII w. do końca I wojny światowej była pod panowaniem Habsburgów. Mieszkańcy Brennej trudnili się przede wszystkim wypasem owiec i rolnictwem.

Dziś turystyka jest jednym z głównych źródeł dochodów mieszkańców. W Brennej jest między innymi stadnina koni, wyciągi narciarskie, przystań kajakowa i hala sportowa. Baza noclegowa liczy niemal 3000 łóżek. W Brennej mają swój początek liczne szlaki turystyczne, m.in. na Błatnią, Stary Groń, Klimczok oraz Równicę.