Διεθνές Αεροδρόμιο Κέφλαβικ

 αεροδρόμιο, international airport (en)

Το Διεθνές Αεροδρόμιο Κέφλαβικ (στα ισλανδικά Keflavíkurflugvöllur, γνωστό επίσης και ως Flugstöð Leifs Eiríkssonar, Αεροδρόμιο Λέιφ Έρικσον) είναι το μεγαλύτερο αεροδρόμιο στην Ισλανδία. Βρίσκεται κοντά στην πόλη Κέφλαβικ, περίπου 50 χιλιόμετρα από το Ρέικιαβικ. Διαθέτει τέσσερις διαδρόμους, δύο των 3065 μ × 60 μ και δύο των 3054 μ × 60 μ. Η έκταση που καλύπτει το αεροδρόμιο είναι περίπου 25 τετραγωνικά χιλιόμετρα και εντάσσεται στην αμυντική περιοχή του ΝΑΤΟ.

Το αεροδρόμιο διαθέτει ενδιαφέρουσα ιστορία. Κατασκευάστηκε από τον αμερικανικό στρατό κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και ξεκίνησε να λειτουργεί στις 23 Μαρτίου 1943. Κατά τη διάρκεια του πολέμου εξυπηρετούσε μόνο στρατιωτικούς σκοπούς αλλά σύντομα μεταπολεμικά έγινε δημοφιλές ανεφοδιαστικό αεροδρόμιο για αεροπλάνα που διέσχιζαν τον Ατλαντικό. Οι αμερικανικές δυνάμεις αποσύρθηκαν λίγο μετά το τέλος του πολέμου, το 1947, αλλά σύντομα επανήλθαν στο Κέφλαβικ με την έναρξη του Ψυχρού Πολέμου, και εξαιτίας της στρατηγικής του θέσης συνεχίζουν να χρησιμοποιούν το αεροδρόμιο μέχρι σήμερα. Μάλιστα η λειτουργία του αεροοδρομίου χρηματοδοτείται ακόμη εν μέρει από το αμερικανικό κράτος, αν και η Ισλανδική κυβέρνηση αυξάνει το μερίδιό της συνεχώς. Ο τερματικός σταθμός του αεροδρομίου, μετά την αναδιάρθρωσή του το 1950 βρέθηκε στο κέντρο της στρατιωτικής περιοχής, και έτσι οι ταξιδιώτες ήταν υποχρεωμένοι να σταματούν σε σημεία ελέγχου και να επιδεικνύουν τα διαβατήριά τους σε αμερικανούς στρατιώτες μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 1980, γεγονός που προκαλούσε μεγάλη δυσαρέσκεια στους Ισλανδούς καθώς έδινε την εντύπωση ότι η πρόσβαση στη χώρα τους ελεγχόταν από τις ΗΠΑ.

Κατά τις δεκαετίες του '60 και του '70 έλαβαν χώρα πολλά συλλαλητήρια διαμαρτυρίας για την αμερικανική παρουσία στην Ισλανδία (και ιδιαίτερα στο Κέφλαβικ) και κάθε χρόνο εκατοντάδες, και μερικές φορές χιλιάδες διαδηλωτές, έκαναν πορεια 50 χιλιομέτρων από το Ρέικιαβικ ως το Κέφλαβικ φωνάζοντας συνθήματα όπως "Ísland úr NATO, herinn burt" (κατά λέξη: "Η Ισλανδία έξω από το ΝΑΤΟ, έξω ο στρατός" με τη δεύτερη φράση να αναφέρεται αποκλειστικά στον αμερικανικό στρατό, μιας και η Ισλανδία δεν διαθέτει δικές της ένοπλες δυνάμεις). Από τους πιο γνωστούς συμμετέχοντες ήταν και η Βιγκντίς Φιννμπογκαντόττιρ (Vigdís Finnbogadóttir), η οποία αργότερα έγινε η πρώτη γυναίκα πρόεδρος της Ισλανδίας. Τελικά ο τερματικός σταθμός μετακινήθηκε σε άλλο σημείο το 1987, αλλά η έκταση που κάλυπτε η βάση παραδόθηκε εξολοκλήρου στην κυβέρνηση της Ισλανδίας μόλις το 2006.