Kościół pw. Podwyższenia Krzyża Świętego (Piotrków Trybunalski)

 architektura baroku, zabytkowy budynek, kościół katolicki, 17th century construction (en)

Początki przybycia Bernardynów do Piotrkowa Trybunalskiego sięgają końca XVI i początków XVII wieku. Najpierw przybywali z klasztoru we Warcie jako kwestarze. Bernardyni objęli placówkę w Piotrkowie Trybunalskim w roku 1625. Najpierw istniał drewniany kościół konsekrowany w 1626 r. p.w. Znalezienia Krzyża Świętego i Matki Boskiej Anielskiej. Natomiast murowany kościół został poświęcony dopiero w 1642 r. Wczesne źródła rękopiśmienne mówią o tym, że kościół bernardyński w Piotrkowie posiada cudowny obraz Matki Bożej, do którego ludzie uciekając się w trudnym położeniu, doznają od Boga Wszechmocnego pociechy. Wspomnieć wypada uroczystą procesję z duchowieństwem i władzami miejskimi na czele do kościoła bernardynów w 1732 r., jako wotum wdzięczności dla Matki Bożej za ocalenie przed klęską pożaru. Matka Boża w łaskami słynącym obrazie była czczona nie tylko w samym Piotrkowie, ale i na terenie dawnego województwa sieradzkiego. Miała także swoich czcicieli m. in. w Łęczycy, Lesznie, Krakowie, Tarnowie i na Rusi.

Obiekt wpisany do rejestru Narodowego Instytutu Dziedzictwa pod nr rej.: 176-IX-22 z 24.07 1948 oraz 203 z 7.04.1967 roku.