Kamienica Andrzeja Szponholtza (Warszawa)

 budynek mieszkalny wielorodzinny  Dodaj kategorię

Kamienica została wybudowana prawdopodbnie w II połowie XVIII w.

W tym okresie posesja należała do Andrzeja Szponholtza. Od strony ulicy stał na niej piętrowy, a w głębi posesji dwupiętrowy budynek.
W 1882 frontowy budynek został podwyższony przez Adolfa Schimmelpfenniga do wysokości dwóch pięter i otrzymał neobarokową, dość ciężkawą optycznie oprawę okien.
W okresie poprzedzającym I wojnę w kamienicy znajdował się popularny bar "Centralny", księgarnia Idzikowskiego, sklep papierniczy Piaseckiego, dom handlowy "Grafika", skład fortepianów oraz zakład krawiecki dla pań Gruszczyńskiego. W okresie międzywojennym znalazła się tu apteka i perfumeria braci Szamotulskich oraz księgarnia "Perzyński-Niklewicz".

W latach trzydziestych XX w. kamienica została podwyższona jeszcze o jedno piętro.

Po II wojnie św. niestarannie, dość schematycznie odbudowana w socrealistycznym stylu bez detalu architektonicznego do wysokości drugiego piętra.