"Kościół Kopuły"-Pałac Inwalidów (Paryż)

 mauzoleum, kościół, cerkiew

Kościół Kopuły" miał początkowo być przeznaczony na mauzoleum Ludwika XIV i jego potomków. Po śmierci Ludwika XIV z pomysłu tego jednak zrezygnowano i dopiero w 1840, kiedy sprowadzono do Francji prochy Napoleona, postanowiono przeznaczyć Kopułę na miejsce wiecznego spoczynku Cesarza, członków jego rodziny i wielkich dowódców wojskowych Francji. Kościół-mauzoleum ma kształt kwadratowy. Centralne miejsce zajmuje okrągła kaplica grobowa Napoleona. W narożnikach umieszczone są cztery mniejsze, okrągłe kaplice, w połowie długości po bokach dwie kaplice półokrągłe, od strony wejścia i połączenia ze starszą częścią kościoła mają kształt prostokątny. Wszystkie kaplice połączone są ze sobą, co umożliwia obejście całego kościoła. Centralna część kościoła przykryta jest kopułą pokrytą plafonem Charlesa de La Fosse'a z 1692 r., przedstawiającym Św. Ludwika ofiarowującego swój miecz Chrystusowi. Oglądana z zewnątrz od strony południowej Kopuła Inwalidów robi wielkie wrażenie: dwie kondygnacje kościoła, wsparte na kolumnach, wysoki portyk z trójkątnym frontonem, a nad nim wysmukła kopuła, oparta na ozdobionym również kolumnami cokole, pozłocona już w 1715 r., ze złoconymi motywami dekoracyjnymi w kształcie panoplii - trofeów wojskowych, zakończona pozłoconą iglicą z krzyżem (nowe złocenia w 1989 r.). Całość konstrukcji ma 107 m wysokości i dzięki centralnemu położeniu widoczna jest niemal ze wszystkich zakątków Paryża.