Bisschoppelijk Seminarie (Gent)

 department of theology (en), beschermd gebouw, 20e eeuwse constructie

Enorm complex in neotraditionele stijl, van 1911-13 naar ontwerp van architecten A. Lemeire, A.R. Janssens, O. Bernaert, en S. Mortier. Vooreerst in 1914 gebruikt als kazerne, zogenaamd Albrechtskazerne, sinds 1925 als Seminarie gebruikt waarvoor het aanvankelijk gebouwd werd.

Het complex gebouw, begrensd door de Reep, Seminariestraat, en een deel van de Notarisstraat, omhelst verschillende vleugels gegroepeerd rondom twee binnenhoven op rechthoekig plattegrond.

Met uitzondering van de voorgevel van Balegemse steen zijn alle vleugels opgetrokken uit baksteen met gebruik van hardsteen voor de plint, vensterkruisen of traceringen en aflijnende waterlijsten. Alle vleugels tellen drie bouwlagen onder leien bedaking.

Geaccentueerde voorgevel met vrij symmetrische opstand doch ongelijke uitwerking der uitspringende hoekpartijen. Centrale uitspringende toegangspartij met bekronende trapgevel onder haaks zadeldak. Poort en geveltop met overwegend neogotische inslag: accoladeboogvormige druiplijst met hogers en kruisbloem, verdiepte nissen. Links en rechts, gelijkaardige gevelwanden met centraal getrapt dakvenster en driezijdige uitsprong met bekronend balkon. Sterk vooruitspringende rechter hoekpartij met bekronende trapgevel en vierkant torentje met portiek in de oksel van het aanpalende hoekpand met de Notarisstraat. Brede, vijfzijdige uitbouw op de linkerhoek onder afzonderlijk schilddak met centraal getrapt dakvenster. Hoeken geaccentueerd door lisenen, onder de kroonlijst onderling verbonden door een boogfries. Omlopende waterlijsten ter hoogte van de onderdorpels van de kruiskozijnen geven het geheel een samenhangend en vrij horizontaliserend aspect.

id.erfgoed.net/erfgoedobjecten/19631