Ludwikowice Kłodzkie

 wieś  Dodaj kategorię

 Dodaj zdjęcie

Ludwikowice Kłodzkie (niem. Ludwigsdorf, w 1939 r. 3524 mieszkańców) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie kłodzkim, w gminie Nowa Ruda nad rzeką Włodzicą.
W latach 1945–1954 siedziba gminy Ludwikowice Kłodzkie.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa wałbrzyskiego.
Ludwikowice Kłodzkie są jedną z największych wsi w regionie, a największą w powiecie.
Podczas wykopalisk na terenie wsi znaleziono monety rzymskie datowane na II w. n.e. Pierwsza historyczna wzmianka o osadnictwie pochodzi z 1352 r. Rozwój wsi był dość wolny, ale sukcesywny. Ożywienie nastąpiło w XVIII wieku za sprawą rozwoju tkactwa i rozpoczęcia wydobycia węgla. W XIX wieku górnictwo stanowiło podstawę utrzymania mieszkańców. 9 lipca 1930 r. w tutejszej kopalni „Wenzeslaus” nastąpił katastrofalny wybuch metanu, w wyniku którego zginęło 151 górników.
Podczas II wojny światowej hitlerowcy urządzili we wsi obozy dla Polaków pochodzenia żydowskiego, których zatrudniano w tutejszej fabryce amunicji (Dynamit Nobel AG) i przy budowie kompleksu „Riese”.

Według rejestru zabytków Narodowego Instytutu Dziedzictwa na listę zabytków wpisane są:
– barokowy kościół par. pw. św. Michała Archanioła, z l. 1707-08. W późniejszych latach był wielokrotnie przebudowywany. Wewnątrz późnogotycka rzeźba Madonny i kamienna chrzcielnica z epoki renesansu.
– kościół ewangelicki pw. Błogosławieństwa Pańskiego, z l. 1929-30. Wyróżnia się kamienną wieżą. Obecnie Muzeum Ziemi Sowiogórskiej. W latach powojennych mieściła się w nim stolarnia.
– willa (z apteką), ul. Główna 21, z 1904 r.
inne zabytki:
– zabudowania dawnego młyna z połowy XIX w.;
– wiadukt kolejowy z końca XIX w. na linii kolejowej Wałbrzych – Kłodzko, przebiega nad drogą do Jugowa.