Sianki

 tylko kontur obiektu, opuszczona miejscowość, tereny zielone

 Dodaj zdjęcie

Sianki (ukr. Сянки, w latach 1977−1981 Sanniki) – opuszczona miejscowość, położona nad Sanem w województwie podkarpackim, w powiecie bieszczadzkim, w gminie Lutowiska. Obecnie jedynie obręb ewidencyjny po dawnej wsi. Tzw. "worek bieszczadzki". Pierwsze wzmianki o Siankach pochodzą z 1580 roku. Ale już regestr podatkowy z 1589 r., wskazuje, że wieś płaciła podatki. A więc jeśli odliczy się 24-letnia wolniznę, to wieś powstała przed rokiem 1565. Nazwa wsi pochodzi od rzeki San, ponieważ została założona u jego źródeł. Podania miejscowej ludności mówią o Ołeksie Dowbuszu (Doboszu), lub też mogą dotyczyć jego brata Iwana, którzy mieli ponoć zbójować w okolicy Sianek i Przełęczy Użockiej. Związana jest z tymi podaniami Skała Dobosza leżąca na północnym szczycie Opołonka. Legenda mówi, że ukrył w piwnicach pod skałą olbrzymie skarby.
Kiedy budowano linię kolejową w latach 1904-1906 z Lwowa do Użgorodu przez Sianki, we wsi powstała stacja kolejowa. Zbudowanie stacji kolejowej przyczyniło się do szybkiego rozwoju wsi jako największego ośrodka letniskowo-turystycznego w tym rejonie.
We wrześniu w 1914 roku w rejonie Przełęczy Użockiej rozegrały się krwawe walki. Walczyła II sotnia Ukraińskich Strzelców Siczowych pod dowództwem Osypa Semeniuka. Świadectwem tych walk jest pomnik postawiony w 1993 roku przy szosie na Przełęczy Użockiej. Sianki jako wieś letniskowa swój największy rozkwit przeżyła w połowie lat 30-tych XX wieku. Znajdowało się w Siankach 10 domów letniskowych, 6 pensjonatów, kwatery prywatne, przepiękne luksusowe schronisko Przemyskiego Towarzystwa Narciarskiego oraz dwa inne schroniska. Licząc miejsca noclegowe - było ich około 2 tysiące, tyle Sianki mogły przyjąć turystów.
W końcu lat dwudziestych Sianki odwiedził Józef Piłsudski. Był z dziećmi na Opołonku przy skałach Dobosza. II wojna światowa to gehenna mieszkańców Sianek. Wieś tak jak wiele w dolinie Górnego Sanu została przecięta granicą. W dworze Stroińskich rozlokowało się gestapo. Natomiast sowieci wysiedlili prawobrzeżne Sianki w rejon Kostopola na Wołyniu. Po wkroczeniu Niemców w 1941 roku mieszkańcy powrócili do swoich domostw. Po zakończeniu II wojny światowej granica znów przecięła Sianki. Po stronie sowieckiej wysiedlono mieszkańców z 800-metrowego pasa przy granicy, natomiast ci którzy chcieli zostać musieli wybudować nowe domy na terenie dworskim. Mieszkańcy prawobrzeżnych Sianek zostali wysiedleni w 1946 roku.