Beniowa

 wieś, tylko kontur obiektu, opuszczona miejscowość

Wyludniona wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie bieszczadzkim, w gminie Lutowiska, nad rzeką San.

Wieś lokowana na prawie wołoskim ok. roku 1537.
Do 1772 województwo ruskie, ziemia sanocka.
W okresie od 1772-1914 powiat sanocki, powiat podatkowy Lutowiska w Prowincji Galicja.
Do 1934 roku odrębna gmina jednostkowa, a w latach 1934-1945 gromada w zbiorowej gminie Sianki, (powiat turczański, woj. lwowskie).
W latach 1945-51 w gminie Tarnawa Górna (powiat leski, woj. rzeszowskie).
Po roku 1951 wieś została formalnie podzielona między Polskę a Związek Radziecki.
W latach 1952-54 w gminie Lutowiska (Szewczenko) (powiat ustrzycki, woj. rzeszowskie).
W latach 1955-72 w gminie Tarnawa Górna (powiat ustrzycki, woj. rzeszowskie).
W latach 1972-75 w gminie Lutowiska (Szewczenko) (powiat bieszczadzki, woj. rzeszowskie).
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa krośnieńskiego.

W roku 1709 wioska została spalona przez cofających się Szwedów w czasie III wojny północnej.
W roku 1945 miejscowi Ukraińcy zostali wysiedleni na mocy polsko-radzieckiego porozumienia na Ukrainę w ramach wymiany ludności, a wieś została całkowicie spalona w czasie tzw. "akcji żniwnej" przeprowadzonej przez oddziały UPA.

SIMC: 0991060