جزیره ابوموسی

United Arab Emirates / Umm al-Qaywayn /
 جزیره, territorial dispute (en)

video :
www.youtube.com/watch?v=XFhHT-KAHCk
این جزیره در اسناد تاریخی و نقشه‌ها با نام بوموو
(BoumOuw) بوم یعنی "جا، مکان"+ "اوو"(Aouw) یعنی آب (معرب آن بومف) روی هم یعنی مکان آب و با نام گپ سبزو (به معنای جای سبز) و بوم سوز یا بوموسو BoumSou. ثبت
شده (بوم به معنی مکان است و «سو» چند معنی دارد سو Souw را اگر مخفف سووز Souwz بدانیم نام یک نوع سبزی و نام یک نوع بوته سبز خارداراست (سوو، خار و گون) و بطور کلی

نیز سووز souwz در زبان فارسی کهن معنی سبز می‌دهد و در مجموع می‌توان آن را به معنای مکان سبزنامید).[۲][۶] نام ابوموسی یک نام جدید می‌باشدو سابقه آن به حدود بیشتر از یکصد سال قبل برمی گردد که یکی از ساکنان بنام ابوموسی این نام را بجای بوموسو BoumSou رایج ساخت.[۷] بعضی سوز را کوتاه شده سوزان به معنی داغ گرفته‌اند که درست نیست. زیرا سوز و سبزو دقیقاً هنوز هم در گویش محلی معنی سبز می‌دهد واین جزیره در مقایسه با صحرای عربی جزیره‌ای سبز است؛ و حتی گرمای آن نیز به مراتب کمتر از صحرا است؛ و معتدل‌ترین هوا در خلیج فارس را دارد.[۸] نام ابوموسی در نقشه‌ها، کتب تاریخی و جغرافیای قدیم و جدید کشورها دبده می‌شود. به طور نمونه در نقشه‌ای که در سال ۱۹۶۷ توسط دولت شوروی سابق چاپ گردید، نام ایرانی بوموسی برای این جزیره به کار رفته است. نام بوموسی برگرفته از نام یکی از سرداران کریم خان است که پس از حضور در این جزیره نام خود را بر آن نهاده است. انگلیسی‌ها پس از نفوذ در خلیج فارس به منظور کنار گذاشتن عناصر ایرانی از این جزیره عنوان جعلی ابوموسی را برای جزیره به کار بردند.
شهرهای نزدیک:
  25°52'40"N   55°1'52"E :مختصات

نظرات

  • Abu Musa is one of Iranian Island .
  • نام درست این جزیره بوموسی است.
  • نام جزیره با توجه به تحقیقات و مدارک تاریخی در مورد این جزیره، در گذشته نام آن بومو و گپ سبزو و بوموسو بوده که به ترتیب به معنای مکان آب، جای سبز و مکان سبز (بوم به معنای مکان، اوو به معنای آب، سو به معنای سبز) است. به طور کلی می توان گفت در گذشته به این جزیره زمین سبز گفته می شده است. حدود 100 سال قبل یکی از ساکنین این جزیره نام ابوموسی را برای این جزیره ترویج داد و از آن زمان به بعد نام این جزیره ابوموسی شد. ابوموسی و جزایر دیگر خلیج فارس در طول تاریخ و از زمان هخامنشی در تصرف و حکومت افراد مختلفی بوده که در ادامه به طور مختصر دوره های مختلف این جزیره را بررسی می کنیم. این جزیره و جزیره های دیگر خلیج فارس با توجه به کتیه بیستون (بند 6 ستون اول آن) در دوران هخامنشی، جزئی از استان پارس بوده اند. در زمان حکومت مهرداد اول اشکانیان، جزایر دریای پارس تحت حکومت او بوده است. در زمان ساسانیان، این جزایر جزئی از ایران به حساب می آمدند. در زمان حکومت امویان و عباسیان ای جزایر توسط افرادی که از سوی امویان و عباسیان فرستاده می شد، اداره می شدند. برادر عمرولیث (عمرولیث خود در قرن 3 هجری اولین دولت مستقل ایرانی را در سیستان تاسیس کرد) بعد از مرگ برادر به حکومت این جزایر و شهرهای دیگر از طرف خلیفه بغداد گمارده شد. در قرن 4 هجری (سال 323) ابوموسی و دیگر جزایر توسط فردی به نام عمادالدوله تسخیر شد. این جزیره ها در کل زمان حاکمیت آل بویه متعلق به این حکومت بوده اند و بعد از از بین رفتن آل بویه، سلجوقیان به این منطقه تصرف پیدا کردند و تا پایان حکومت آن ها (سال 538 هجری) این تصرفات متعلق به آن ها بود و اداره توسط ملوک کیش یا بنی قیصر بود. حکومت بر این قسمت از ایران تا سال 626 هجری به دست اتابک ابوبکر بن سعد زنگی و از آن سال تا سال 779 هجری به دست ملوک هرمز بوده است. تا سال 873 هجری تیمور گورکانی که این منطقه را تصرف کرده بود، در اینجا حکومت داشت و این منطقه جزئی از ایالت فارس به حساب می آمده است. پرتغالی ها این منطقه را در زمان صفویان (شاه عباس صفوی) تسخیر کردند اما نیروهای ایرانی جزیره ابوموسی را بعد از مدتی از استعمار پرتغالی ها در آوردند. لطیف خان دشتستانی در سال 1147 هجری از سوی نادرشاه افشار به حکومت این منطقه درآمد و آن را از دست یاغیان آزاد کرد. در سال 1179 کریم خان زند بر این قسمت در تاریخچه جزیره ابوموسی حکومت کرد. نیروهای انگلیسی برای بیرون کردن دزدان دریایی و همچنین جلوگیری از برده فروشی در اواخر قرن 19 میلادی وارد جیزه ابوموسی شدند. در این زمان انگلیسی ها مرز ایران را که ابوموسی جزئی از ایران شناخته می شد را قبول داشتند اما شیخ شارجه با همکاری انگلیس مدعی شد که این جزیره متعلق به آن ها است و تجهیزاتی را در آنجا قرار داد تا آن را مال خود کند. در سال 1350 بین دولت ایران و شارجه با واسطه گری نماینده وزارت خارجه انگلیس، سر ویلیام لوس توافق نامه ای امضا شد که این جزیره و جزیره های تنبک کوچک و بزرگ متعلق به ایران است و شارجه می تواند یک پاسگاه در جزیره ابوموسی داشته باشد و منابع انرژی بین دو کشور تقسیم می شود.
  •  51 کیلومتر
  •  59 کیلومتر
  •  81 کیلومتر
  •  82 کیلومتر
  •  131 کیلومتر
  •  145 کیلومتر
  •  160 کیلومتر
  •  172 کیلومتر
  •  364 کیلومتر
  •  388 کیلومتر
این عنوان آخرین بار تغییر یافته در 6 سال پیش