Begijnhofkerk Sint-Alexius en Catharina (Mechelen)

 UNESCO werelderfgoed, beschermd gebouw, katholieke kerk, 13th century construction (en)

De Begijnhofkerk is een kerk die deel uitmaakt van het begijnhof van de Belgische stad Mechelen. De kerk, toegewijd aan Alexius van Edessa en Catharina van Alexandrië, verving een voorlopige kerk die in 1596 werd ingewijd. De begijnen vestigden zich op grond, hen geschonken door de Alexianen nadat ze oorspronkelijk in de 13e eeuw in de buurt van de huidige Begijnenstraat hadden verbleven. Na 1259 verhuisden ze buiten de stadsmuren in de driehoek tussen de Oscar van Kesbeeckstraat-Afleidingsdijle-Maurits Sabbestraat. Na de godsdiensttroebelen in de 16e eeuw keerden ze terug binnen de muren van de stad, eerst in de buurt van de Keizerstraat, later palmden ze als definitieve verblijfplaats de buurt van de huidige Nonnenstraat geleidelijk in.

De plattegrond vertoont een driebeukige zandstenen zaalkerk van zes traveeën onder leien bedaking, vijfzijdige koorsluiting en achter het koor een oosttoren geflankeerd door twee zijruimten (onder meer de sacristie).

De plastisch uitgewerkte westgevel kan beschouwd worden als typevoorbeeld van barokarchitectuur. Gevel met drie registers, vernauwend naar de top met respectievelijk vijf, drie en een travee, laatstgenoemde onder driehoekig fronton. Superpositie van respectievelijk Dorische en Korinthische pilasters en halfzuilen (in de middentravee) op gekorniste plint, die telkens een hoofdgestel dragen bestaande uit een blinde fries en geprofileerde en gekorniste kroonlijst. Flankerende monumentale voluten en siervazen. Blinde zijtravee naast uitgewerkte middentravee die de hoofdingang bevat en bekroond wordt door een sterk gekornist en geprofileerd gebroken fronton; rondboogportaal in omlijsting met kwartholbeloop; imposten en rolwerksluitsteen; bekronend hoofdgestel met bladerwerkfries op volutenconsoles; gevelsteen met verweerde inscriptie; onversierde houten poort.

id.erfgoed.net/erfgoedobjecten/3624