Stedelijke begraafplaats (Eeklo)

 begraafplaats, beschermd gebouw, 19e eeuwse constructie

Het oudste kerkhof van Eeklo, gelegen rondom de parochiekerk in de stadskern, werd ontruimd ten gevolge van de maatregelen uitgevaardigd door Jozef II bij edict van 26 juni 1784 om de begraafplaatsen uit de kerken en buiten de bebouwde kom te brengen. Een nieuwe gemeentebegraafplaats aan de rand van de oude stadskern werd in gebruik genomen en ingewijd op 22 januari 1810, hoewel de verkoopakte pas in 1811 werd verleden.

De huidige uitgestrekte begraafplaats is het resultaat van verschillende uitbreidingen van het oudste kerkhof. Het oudste, vroeg 19de-eeuwse deel van het kerkhof heeft een langwerpige rechthoekige vorm van circa 87 are, oorspronkelijk een zeer eenvoudig opzet zonder een welbepaalde aanleg, aan de straatkant afgesloten door een muur en aan de andere zijden met een levende afsluiting. Een eerste omheiningsmuur aan de straatzijde werd reeds gebouwd in 1818. De huidige muur dateert van circa 1902. Deze hoge muur op een arduinen plint in bossage heeft afwisselend traveeën van baksteen met een arduinen afdekking en van traliewerk tussen bakstenen pijlertjes met ezelsrug en is middenin doorbroken door een ijzeren hek. In 1925-1926 werd het kerkhof uitgebreid met een nieuw rechthoekig deel van meer dan 80 are, aansluitend rechts bij het eerste deel. Beide delen worden van elkaar gescheiden door een hoge geschoren coniferenhaag. Aansluitend werd de kerkhofmuur aan de straat in aangepaste stijl verlengd en eveneens voorzien van een ijzeren hek naar ontwerp van bouwkundige Serafien Smitz en uitgevoerd door aannemer Philibert Reychler, op de rechter hekpijler gesigneerd en gedateerd. Eind van de jaren 1960 werd erachter een nieuwe uitbreiding aangelegd, en tenslotte zorgde een laatste uitbreiding in 1994 voor het huidige uitzicht.

id.erfgoed.net/erfgoedobjecten/47909