De walvisfjord (Hvalfjörður)

 water, fjord, onzichtbaar

Hvalfjörður (IJslands voor Walvisfjord) is gelegen in het westen van IJsland niet ver van Akranes. Het fjord is ongeveer 30 kilometer lang en 5 kilometer breed.
De naam Hvalfjörður is afkomstig van een sage die verhaald over een walvis die vissersboten in het fjord aanviel. Onder de slachtoffers die daardoor ontstonden, bevonden zich ook twee zonen van een priester die deze de walvis vervloekte, en hem via de Botnsá rivier in het Hvalvatn meer deed belanden. Het meer heeft, evenals als het fjord, haar naam aan dit verhaal te danken. Ook het grote aantal walvissen die in het fjord zwommen, en het feit dat tot het eind van de jaren tachtig één van de grootste walvisstations in IJsland aan dit fjord gevestigd was zorgen voor de naamsbekenheid van Hvalfjörður.
Tot aan het eind van de jaren negentig moest met met een omweg van 62 kilometer rond het fjord rijden om via de Hhringvegur van Reykjavík naar Akranes te rijden. In 1998 is de bijna 6 kilometer lange Hvalfjarðargangur-tunnel in gebruik genomen. De tunnel bereikt een diepte van 165 meter onder het zeeniveau.
Vlakbij het schiereilandje Þyrilsnes ligt een onooglijk klein eilandje dat met steile wanden uit het fjord omhoog rijst: Geirshólmur. Volgens de saga van Hord leefde Hörður Grímkelsson daar een aantal jaren als vogelvrij verklaarde samen met zijn vrouw, kinderen en gevolg.

Een wandelpad naar IJslands hoogste waterval, de Glymur, begint aan het einde van het fjord.