Gorczański Park Narodowy (Zasadne)

 dolina, park, las, national park (en)

Gorczański Park Narodowy (GPN) - park narodowy o powierzchni 7 029.85 ha (z czego pod ścisłą ochroną 2420 ha), utworzony w 1981 roku. Swoim zasięgiem obejmuje on centralną i północno-wschodnią część Gorców: masyw Turbacza (1310 m) oraz grzbiety Gorca (1228 m) i Kudłonia (1276 m) wraz z doliną Kamienicy. Najwyższym szczytem w parku jest Jaworzyna Kamienicka (1288 m).

W parku chroni się jedne z lepiej zachowanych drzewostanów, mające miejscami charakter pierwotnej puszczy. Bogata i różnorodna flora górska z piętrowym układem roślinności. Lasy regla dolnego tworzy buczyna karpacka z jaworami i wiązami górskimi w domieszce, w reglu górnym występuje bór świerkowy. Bogate runo, liczne gatunki roślin górskich i wysokogórskich. Zwierzęta reprezentuje ok. 720 gatunków, w tym 120 gatunków kręgowców. Symbolem Parku jest czarno-żółty płaz ogoniasty – salamandra plamista.

Z uwagi na występowanie rzadkich w skali europejskiej gatunków ptaków, tj.: głuszca, dzięcioła białogrzbietego, sóweczki i puszczyka uralskiego, GPN został włączony do rządowego projektu sieci Natura 2000 jako Obszar Specjalnej Ochrony Ptaków – „Gorce”. Niebawem terenu Parku i jego otoczenie wejdzie w skład Specjalnych Obszarów Ochrony Siedlisk o nazwie „Ostoja Gorczańska”.

Oficjalna strona GPN: www.gorczanskipark.pl/