کراسنویارسک
Russia /
Krasnojarsk /
Krasnoyarsk /
World
/ Russia
/ Krasnojarsk
/ Krasnoyarsk
, 18 کیلومتر از مرکز (Красноярск)
جهان / روسیه / سرزمین کراسنویارسک
شهر, شهر پایتخت ایالت / استان / منطقه, district center (en), City of Labour Valour (en)
این سرزمین دومین سرزمین بزرگ روسیه پس از یاقوتستان (ساخا) است.
مساحت کراسنویارسک ۲٬۳۳۹٬۷۰۰ کیلومتر مربع یعنی ۱۳ درصد کل خاک روسیهاست.
مرکز اداری آن شهر کراسنویارسک است.این شهر در ژوئیه ۱۶۲۸ به عنوان یک دژ بنیاد شد. لشکری که از سوی قزاق روس آندری دوبنسکوی رهبری میشد برای جلوگیری از حمله تاتارها در این محل که پیوندگاه دو رود کاچا و ینیسئی است دژی دفاعی ساختند. روسها این دژ را کراسنییار نامیدند که ترجمهای از نام محلی آن به زبان یارین (از گویشهای خاکاس) یعنی قیزیل چار (پرتگاه سرخ) است. زمانی که روستای کراسنییار تبدیل به شهر شد نام آن نیز به کراسنویارسک دگرگون شد.
پیشرفت پرسرعت شهر نخست در میان سالهای ۱۷۳۵ تا ۱۷۴۱ و با برپایی مسیر پستی مسکو حاصل شد. این مسیر پستی، کراسنویارسک را با شهرهای همسایه یعنی آچینک و کانسک و با بقیه روسیه پیوند داد. در دورههای بعد یافته شدن طلا در منطقه و ساخت راهآهن سراسری سیبری باعث رونق بیشتر کراسنویارسک شد.
کراسنویارسک در سال ۱۸۲۲ تبدیل به شهر شد و در سدهٔ نوزده میلادی مرکز قزاقهای سیبری گشت. در پایان سدهٔ نوزده این شهر دارای چند کارخانه و کارگاه راهآهن بود. این شهر همچنین به عنوان تبعیدگاه مخالفان حکومت تزار استفاده میشد و برای نمونه پس از شورش ناکام هشت دسامبر، این شورشیان دستگیر شده و به کراسنویارسک تبعید شدند.
بیشتر بخش صنعتی شهر پس از انقلاب ۱۹۱۷ روسیه و در چارچوب یک برنامه پنجساله گسترش یافت. در سال ۱۹۳۴ در تقسیمات اداری، سرزمین کراسنویارسک تأسیس و شهر کراسنویارسک مرکز آن اعلام شد. در روزگار استالین شهر کراسنویارسک یک مرکز مهم گولاگ (تبعید) شد و کراسلاگ بزرگترین اردوگاه تنبیهی آن بهشمار میآمد. در زمان جنگ جهانی دوم شمار زیادی از کارخانهها از غرب روسیه به کراسنویارسک منتقل شدند تا از دست آلمانهای مهاجم بهدور بمانند. این امر باعث پیشرفت اقتصادی شهر شد و پس از جنگ تأسیس کارخانه بزرگ آلومینیوم مایه پیشرفت بیشتر شهر شد.
مساحت کراسنویارسک ۲٬۳۳۹٬۷۰۰ کیلومتر مربع یعنی ۱۳ درصد کل خاک روسیهاست.
مرکز اداری آن شهر کراسنویارسک است.این شهر در ژوئیه ۱۶۲۸ به عنوان یک دژ بنیاد شد. لشکری که از سوی قزاق روس آندری دوبنسکوی رهبری میشد برای جلوگیری از حمله تاتارها در این محل که پیوندگاه دو رود کاچا و ینیسئی است دژی دفاعی ساختند. روسها این دژ را کراسنییار نامیدند که ترجمهای از نام محلی آن به زبان یارین (از گویشهای خاکاس) یعنی قیزیل چار (پرتگاه سرخ) است. زمانی که روستای کراسنییار تبدیل به شهر شد نام آن نیز به کراسنویارسک دگرگون شد.
پیشرفت پرسرعت شهر نخست در میان سالهای ۱۷۳۵ تا ۱۷۴۱ و با برپایی مسیر پستی مسکو حاصل شد. این مسیر پستی، کراسنویارسک را با شهرهای همسایه یعنی آچینک و کانسک و با بقیه روسیه پیوند داد. در دورههای بعد یافته شدن طلا در منطقه و ساخت راهآهن سراسری سیبری باعث رونق بیشتر کراسنویارسک شد.
کراسنویارسک در سال ۱۸۲۲ تبدیل به شهر شد و در سدهٔ نوزده میلادی مرکز قزاقهای سیبری گشت. در پایان سدهٔ نوزده این شهر دارای چند کارخانه و کارگاه راهآهن بود. این شهر همچنین به عنوان تبعیدگاه مخالفان حکومت تزار استفاده میشد و برای نمونه پس از شورش ناکام هشت دسامبر، این شورشیان دستگیر شده و به کراسنویارسک تبعید شدند.
بیشتر بخش صنعتی شهر پس از انقلاب ۱۹۱۷ روسیه و در چارچوب یک برنامه پنجساله گسترش یافت. در سال ۱۹۳۴ در تقسیمات اداری، سرزمین کراسنویارسک تأسیس و شهر کراسنویارسک مرکز آن اعلام شد. در روزگار استالین شهر کراسنویارسک یک مرکز مهم گولاگ (تبعید) شد و کراسلاگ بزرگترین اردوگاه تنبیهی آن بهشمار میآمد. در زمان جنگ جهانی دوم شمار زیادی از کارخانهها از غرب روسیه به کراسنویارسک منتقل شدند تا از دست آلمانهای مهاجم بهدور بمانند. این امر باعث پیشرفت اقتصادی شهر شد و پس از جنگ تأسیس کارخانه بزرگ آلومینیوم مایه پیشرفت بیشتر شهر شد.
مقالۀ ویکی پدیا: http://fa.wikipedia.org/wiki/کراسنویارسک
شهرهای نزدیک:
56°1'22"N 92°53'52"E
:مختصات
Array