Puszcza Romincka | park, las

 park, las

Puszcza Romincka (ros. Krasnyj Les, niem. Rominter Heide) – rozległy, zwarty kompleks leśny (zwany "polską tajgą") stanowiący część Pojezierza Litewskiego, zarazem najbardziej na północny wschód wysunięta część Mazur Garbatych, podzielony między Polskę i Rosję (obwód kaliningradzki), historycznie przynależny do dawnych Prus, a – dziś – kulturowo do Suwalszczyzny. Geologicznie, obniżenie terenu samej puszczy stanowi jakby strefę przejściową między mazurskim i litewskim lobem lodowcowym.

Powierzchnia: ok. 35,5 tys. ha, w tym po stronie polskiej ok. 15,5 tys. ha.

Zajmuje silnie pagórkowaty teren w dorzeczu rzeki Błędzianki (Krasnaja). Urozmaicona, polodowcowa rzeźba - niewysokie formy morenowe i kemy (poniżej 200 m n.p.m.) porastają bory sosnowo-świerkowe z domieszkami dębu, grabu, klonu i brzozy. W podmokłych obniżeniach oraz wzdłuż potoków występują lasy łęgowe i olsy z drzewostanem olchowym. Liczne torfowiska. Na wschodnim krańcu Jezioro Wysztynieckie.