Πρασονήσι Ρόδου

 παραλία, πάρκο, windsurfing (en), χερσόνησος

Το Πρασονήσι είναι γεωλογικός σχηματισμός που μοιάζει με μικρό νησί, νοτιοδυτικά της Ρόδου. Λόγω προσχώσεων άμμου ενώνεται με το νησί της Ρόδου. Απέχει 90,8 χιλιόμετρα από το κέντρο της Ρόδου, 12 χιλιόμετρα από το χωριό Κατταβιά και 40 χιλιόμετρα από τη Λίνδο. Ολόκληρη η περιοχή είναι ένας σημαντικός βιότοπος και παρουσιάζει ιδιαίτερο περιβαλλοντολογικό ενδιαφέρον. Σύμφωνα με την απογραφή του 2011 δεν κατοικείται και μαζί με την Κατταβιά, τον Άγιο Παύλο και την Μαχαιριά συναποτελούν την Τοπική Κοινότητα Κατταβιάς της Δημοτικής Ενότητας Νότιας Ρόδου του Δήμου Ρόδου. Στο Πρασονήσι, στη διάρκεια του καλοκαιριού, μια στενή λωρίδα προσχώσεως άμμου (με μήκος 500 μέτρα) ενώνει το νησί με τη Ρόδο και χωρίζει το Καρπάθιο πέλαγος στα δύο. Κατά τη διάρκεια του χειμώνα το μονοπάτι της άμμου καλύπτεται από τις παλίρροιες και η προσέγγιση του με τα πόδια ή με αυτοκίνητο είναι αδύνατη.
Το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του νησιού είναι η άπνοια που επικρατεί όταν στο Αιγαίο μαίνονται θυελλώδης βοριάδες των 9 και 10 μποφόρ, ενώ όταν στο Αιγαίο πέλαγος έχει σχετική άπνοια, στο Πρασονήσι φυσάει πάνω από 4 με 5 μποφόρ. Το Πρασονήσι είναι προστατευόμενος βιότοπος του Natura 2000, με κωδικό GR4210031. Η παραλία του Πρασονησίου είναι από τις πιο εντυπωσιακές παραλίες. Στην αριστερή πλευρά της προσχώσεως, η θάλασσα είναι ήρεμη, ενώ στη δεξιά πλευρά, φυσάει αέρας. Η περιοχή είναι ιδανική για κολύμπι, windsurfing και για άλλα παρόμοια αθλήματα ενώ επιτρέπεται η ελεύθερη κατασκήνωση.
Στην περιοχή αναπτύσσονται καταλύματα που μπορούν να φιλοξενήσουν έως και 400 άτομα. Οι ημερήσιοι επισκέπτες εκτιμάται ότι φτάνουν τους 2.000 και εξυπηρετούνται από τις ταβέρνες και τα καταστήματα που δραστηριοποιούνται στη περιοχή.
Στο ΝΔ άκρο του Πρασονησίου, κοντά στην Άκρα Πράσσον, υπάρχει πέτρινος φάρος ύψους 14 μέτρων και εστιακού ύψους 65 μέτρων. Κτίστηκε το 1890 από τη Γαλλική Εταιρεία Οθωμανικών Φάρων και ανακατασκευάστηκε το 1996. Λειτουργεί με ηλεκτρισμό και τη βοήθεια φωτοβολταϊκών πάνελ και δεν έχει πλέον φαροφύλακα. Εντάχθηκε το 1947 στο Ελληνικό Φαρικό δίκτυο και τότε επανδρώθηκε με φαροφύλακες, οι οποίοι έμεναν στη βάση του κτίσματος.