Duizendjarige eik

De duizendjarige eik, een zomereik, zou sinds de Karolingische periode als gerechtsboom gediend hebben. Deze boom vormt een belangrijk beeldbepalend object in dit open landbouwlandschap.

Onder deze eik zou sinds de Karolingische periode volgens Frankische gewoonte recht gesproken zijn. De plaats nabij de eik deed tot het einde van de 17de eeuw vermoedelijk dienst als terechtstellingsplaats: heksen zouden naar de boom zijn geleid voor de uitvoering van hun straf. Deze plek staat in de buurt bekend als “Het Verbrand”, een verwijzing naar de brandstapel waarop de veroordeelden aan hun einde kwamen. Volgens specialisten zou deze eik eerder 400 tot 500 jaar oud zijn.

Op de kabinetskaart van de Ferraris (1770-1778) wordt deze zomereik niet afzonderlijk weergegeven. De locatie van de boom wordt aangeduid als een bos met hoogstammen. Vandermaelen (1846-1854) geeft eveneens een bebost gebied weer.
id.erfgoed.net/erfgoedobjecten/130818