Beverbeekhoeve (Hamont-Achel)

 boerderij, beschermd gebouw, 17e eeuwse constructie

Dit omgracht, van hagen en bomen voorzien goed, dat alleszins teruggaat tot de 14de eeuw en in 1360 voor het eerst wordt vermeld, hing af van Grevenbroek.

In 1680 verwierf Gerard Beckers, luitenant-drossaard van het ambt Pelt-Grevenbroek de goederen van Beverbeek, onder meer een tweetal hoeven, in erfpacht. Hij bouwde in 1680 ook een nieuwe hoeve op Beverbeek. Of de huidige hoeve van vóór 1680, van 1680 of van latere datum is, kan nog niet worden bewezen.

L.A. Lepas, kanunnik van de Sint-Martinuskerk in Luik, kocht het goed, knapte de hoeve waarschijnlijk gedeeltelijk op en liet er in 1754 een heden verdwenen huiskapel aanbrengen. Boven de toegangsdeur staat volgend chronogram: CORDE CONTRITO INTROITE AD ALTARE DEI (het hart verbrijzeld, kom naar het altaar van God).

L. Fr. Hodeige, die eigenaar werd in 1786, deed eveneens renovatiewerken aan de hoeve.

In 1874 verwierf Mathias Peter Slegers uit Tongeren de hoeve.

In 1936 kwam de hoeve bij erfenis in het bezit van de Katholieke Universiteit Leuven.

In 1964-65, herstel van het woonhuis.

In 1992, bouw van een nieuwe veestal naar ontwerp van ingenieur architect J. Spaas (Neerpelt), op de plaats van de verdwenen schuur ten zuidwesten.

Op de Ferrariskaart (1771-77) aangeduid als een aan een kruising van twee dreven gelegen complex, grotendeels in zijn huidige configuratie weergegeven, bestaande uit een L-vormige woonvleugel, een losstaand bakhuis ten noorden, een nog kleiner dito element ten noordwesten en twee parallelle, eveneens losstaande componenten ten zuiden, namelijk ten oosten de stallen en ten westen de heden verdwenen schuur. Ten noordoosten lagen toen de moestuinen.

In de Atlas van de Buurtwegen (1845) komt dezelfde schikking voor, met een groter, langgestrekt geworden noordwestelijk bestanddeel. Daar wordt de hoeve Ferme Beverbeek genoemd.

id.erfgoed.net/erfgoedobjecten/80069