Σουραμπάγια

 πόλη, πρωτεύουσα κράτους / επαρχία / περιφέρεια, αόρατο

Η Σουραμπάγια (ινδονησιακά: Surabaya) είναι η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Ινδονησίας. Σύμφωνα με την απογραφή του 2010, η πόλη έχει 2.765.908 κατοίκους και η μητροπολιτική περιοχή της αριθμεί 5.622.259 κατοίκους. Είναι η πρωτεύουσα της επαρχίας ανατολική Ιάβα και βρίσκεται στη βόρεια ακτή της ανατολικής Ιάβας, κοντά στις εκβολές του ποταμού Μας και στο στενό της Μαδούρας, που χωρίζει την Ιάβα από το νησί Μαδούρα. Η πόλη σήμερα είναι ο σημαντικότερος αεροπορικός και θαλάσσιος κόμβος στην ανατολική Ιάβα και ένας από τους μεγαλύτερους στην Ινδονησία.
Η πρώτη αναφορά της πόλης γίνεται το 1225 σε ένα βιβλίο γραμμένο από τον Τσάου Τζου-Κούα. Το 15ο και 16ο αιώνα η Σουραμπάγια ήταν Σουλτανάτο και σημαντική πολιτική και στρατιωτική δύναμη στην Ιάβα. Κατακτήθηκε το 1625 από το ισχυρότερο Σουλτανάτο του Ματαράμ, το οποίο τότε ήλεγχε σχεδόν ολόκληρη την Ιάβα. Το 1743 η πόλη πέρασε σε Ολλανδική κατοχή, μέχρι το 1942, όταν κατακτήθηκε από τους Ιάπωνες. Στις 30 Οκτωβρίου 1945, δόθηκε στη Σουραμπάγια μια από τις σημαντικότερες μάχες για την ανεξαρτησία της Ινδονησίας, η οποία έδωσε στη πόλη το προσωνύμιο «Πόλη των Ηρώων». Το 2009 ολοκληρώθηκε η γέφυρα Σουραμάντου, η οποία ενώνει τη Σουραμπάγια με τη Μαδούρα και είναι η μακρύτερη στην Ινδονησία.