Hoeve met losse bestanddelen (Kieldrecht)

 boerderij, beschermd gebouw, 18e eeuws constructie

Het zogenaamde 'Hof ter Walle' is een hoeve met losstaande bestanddelen met dubbele omwalling. De bebouwing beperkt zich tot de eerste omgrachting. De hoeve is nog niet weergegeven op de Ferrariskaart van 1771-1777. Ook de benaming 'ter Walle', vermoedelijk verwijzend naar de omringende gracht, is niet aangeduid op de genoemde kaart en evenmin op de Vander Maelenkaart (1846-1854). In het kadaster werd de benaming evenmin teruggevonden.

Het volledig omwalde geheel bestaat uit een centraal aarden erf met ten zuiden het 18de-eeuwse woonhuis, aan de straatzijde voorafgegaan door een omhaagde moestuin. Ten oosten van het erf liggen 20ste-eeuwse stallen zonder noemenswaardigheden. Ten noorden, parallel aan de woning, ligt de karakteristieke en monumentale polderschuur. Het gaat om een vierbeukige langsschuur van vijf traveeën onder een schilddak, voorheen met een dakbedekking van Vlaamse pannen en golfplaten. De dakbedekking is in het kader van de nakende sloop al verdwenen, met uitzondering van het huidige stalgedeelte. Ook een deel van de gevels werd al ontmanteld. Ten westen van de hoevegebouwen ligt weiland. Het erf is toegankelijk via een gekasseide oprit links van de woning. Deze oprit over de omwalling wordt afgesloten door een ijzeren hek uit de interbellumperiode.

id.erfgoed.net/erfgoedobjecten/17387