Klasztor Bernardynów i kościół św. Barbary (Przeworsk)

 kościół, cerkiew, architektura renesansu, architektura baroku, architektura gotycka, klasztor, gotyk ceglany, zabytkowy budynek, mury miejskie

Późnogotycki zespół klasztorny Bernardynów położony jest na wschodnim krańcu miasta. Kościół p.w. św. Barbary, wybudowany w latach 1461-1465, powstał z fundacji Rafała Tarnowskiego. Przyległy doń budynek klasztorny wznosili już sami Bernardyni w latach 1465 - 1489. W późniejszym okresie kościół zyskał manierystyczny szczyt nad prezbiterium (1611 r.) oraz wzniesioną w 1644 r. ośmioboczną wieżę zwieńczoną dachem stożkowym z attyką, służącą jako strażnica w okresie zagrożenia najazdami ze wschodu.
Kościół i klasztor OO. Bernardynów w Przeworsku. Ostatnio pięknie odremontowany przez OO. Gerarda, tutejszego gwardiana.

Fragmenty murów miejskich znajdują się przy klasztorze OO. Bernardynów. Wysokie na 3,5–5 metrów, posiadają rozglifione wnęki, w których zachowały się otwory strzelnicze z biegnącym pod nimi gzymsem na całej długości muru. Obwarowania przy bazylice złożone z 2 odcinków odrestaurowane w latach 1958–1959 sięgają nawet 5 metrów wysokości. Na sporym fragmencie pierwszego odcinka z lat 1512 – 1527, od zabudowań klasztornych bożogrobców do starej furty zachowały się zwieńczenia z krenelażem i otworami strzelniczymi, pod którymi biegnie gzyms stanowiący oparcie dla ganku straży.