Norbertijnerabdij (Drongen)

 klooster, beschermd gebouw, 17e eeuwse constructie

Tot de 16de eeuw gebruikte de abdij het koor van de parochiekerk, afgescheiden van het schip, voor de officies. In de tweede helft van de 16de eeuw werd de bouw van een nieuwe kerk aangevat. Van de voormalige tweebeukige kerk van vijf traveen, evenals van het koor, bleven enkele schaarse sporen en de toren van 1732-1734 bewaard. Archeologisch onderzoek, uitgevoerd in de jaren 1970 op het terrein tussen de kerk en de kloostergebouwen, bracht talrijke restanten aan het licht van de verdwenen abdijkerk. De huidige decanale kerk Sint-Gerulfus in neobarokstijl dateert van 1858-5189 en is opgetrokken uit baksteen naar ontwerp van de Gentse architect Frans Cardon, iets meer noordwaarts dan de oude kerk.

De abdij omvat vier rondom een rechthoekige binnenplaats gegroepeerde vleugels van 1653-1655 (zuidvleugel) en 1663-1665 (andere vleugels) met aanpassingen uit de 18de, de 19de en de 20ste eeuw. De abdijgebouwen zijn kenmerkend voor de regionale contrareformatie-architectuur. De okerkleurig geschilderde gevels op gepikte zandstenen plint tellen zeven (oost- en westvleugel) en negen (noord- en zuidvleugel) traveeën onder leiendaken met talrijke dakkapellen. De begraasde binnenplaats is toegankelijk via een centrale deur in de zuidvleugel, voorheen met uitbouwtje, verwijderd in 1852. Oorspronkelijk bevatte de noordvleugel slechts één bouwlaag, in 1843 werd deze voorzien van een bovenverdieping. De westvleugel is onderkelderd. De gevels op de binnenplaats worden geritmeerd door getoogde benedenvensters met metalen roedenverdeling, gevat in een zandstenen omlijsting met bekronende waterlijst, en rechthoekige bovenvensters. Er zijn sporen van doorlopende platte banden ter hoogte der dorpels. De bepleisterde en witgeschilderde kloostergangen zijn op de begane grond voorzien van gedrukte barokke kruisgewelven (1662-66) tussen zandstenen gordelbogen met verdiepte spiegel op gesculpteerde consoles en zwarte marmeren bevloering. De bepleisterde plafonds op de bovenverdieping van de kloostergangen vertonen moerbalken rustend, in de westvleugel op consoles.

De zuidvleugel, gebouwd in 1653-1655 en overwelfd in 1662-1666, bevat naast de kruisgang de refter, de deels onderkelderde keuken, het vroegere calefactorium en infirmerie en op de bovenverdieping, toegankelijk via twee stenen trappen in de oost- en westhoek, het dormitorium en de in 1878 nieuw gebouwde kapel in neogotische stijl naar ontwerp van Jean-Baptiste Bethune.

id.erfgoed.net/erfgoedobjecten/26315