Kaprijke

 dorp, alleen de omtrekgrens tekenen

Kaprijke is een plaats in de gelijknamige gemeente in de Belgische provincie Oost-Vlaanderen.
De naam Kaprijke komt zeer waarschijnlijk van de Gallo-Romeinse naam "Capriacum" wat zoveel betekent als 'Goed van Caprius' (Caprius is een persoonsnaam). Er is voor het eerst sprake van het huidige Kaprijke rond de 13e eeuw, na een periode van zes eeuwen verlatenheid. De Romeinen, die de nederzetting bouwden, sloegen immers in de 5de eeuw op de vlucht voor invallende Germanen.

In 1240 kreeg Kaprijke een keure van Johanna van Constantinopel waarmee het dus stadsrechten had. In de late Middeleeuwen was Kaprijke een vrij welvarend stadje, vooral door aandeel van de lakenweverijk. Het Kaprijks laken was tot ver buiten de grenzen bekend om zijn hoge kwaliteit. In de 16e eeuw werd Kaprijke gekweld door godsdienstoorlogen die verschrikkelijke oorlogen en plunderingen inhouden, vooral na de Geuzenberoerten in 1547 en nog erger in 1583. Meer dan 20 jaar lang was Kaprijke verwoest en verlaten. Vanzelfsprekend was de nijverheid ook helemaal ten onder gegaan en het kwam er nooit meer tot volle bloei. In 1763 stroopten de Franse legers alles leeg, dit was nog niet het einde van alle ellende want in 1783 vielen diezelfde Fransen weer binnen, ditmaal onder aanvoering van maarschalk d'Humières. In de 18e eeuw kende Kaprijke (zoals trouwens gans Vlaanderen) een betrekkelijke rust en bloei. Dit veranderde toen het samen met de omliggende streken aan het eind van de 18e eeuw opnieuw door de Fransen werd veroverd. Kaprijke verloor haar stadsrechten, maar werd wel hoofdplaats van een kanton.