Stare Brzeźno (Gdańsk)

 urban/built-up area (en)  Dodaj kategorię

 Dodaj zdjęcie

Położona nad morzem wieś należała do klasztoru oliwskiego. Rejestr z 1570 r. wymienia 2 włóki sołtysa, 22 rybaków, 5 lokatorów, 1 karczmę płacącą czopowe i 22 zagrody, należące do owych rybaków. Najstarsza wieś rozciągała się wokół obecnej ulicy Pułaskiego, tutaj też stała karczma. W 1668 r. karczmarz Łukasz Bialki płacił klasztorowi 16 złotych rocznie. Wolno mu było serwować piwo tylko z klasztornego browaru. W 1771 r. wieś liczyła 194 mieszkańców – w tym 118 wyrobników mieszkających w krytych słomą lepiankach i 78 rybaków. W 1869 r. Brzeźno miało 16 domów i 173 mieszkańców. Powierzchnia gruntów wynosiła 170 ha. W 1886 r. liczba mieszkańców wzrosła do 385, w 1914 (data włączenia do Gdańska) do 2504. W 1924 r. oddano do użytku kościół św. Antoniego, wybudowany z cegieł z rozbiórki części pruskich umocnień nadbrzeżnych. Osiemnastowieczne ołtarze podarował kościół św. Józefa, cenną monstrancję (dar króla Jana Sobieskiego) Kaplica Królewska, organy przeniesiono z Katolickiego Seminarium Nauczycielskiego w Królewskiej Dolinie przy ul. Sobieskiego. Na wieżyczce zawisły dzwony okrętowe – dar marynarzy.