Cmentarz Żydowski (Lizbona)

 cmentarz  Dodaj kategorię

 Dodaj zdjęcie

W 1868 r. Statut króla D. Luísa przyznał „Żydom lizbońskim pozwolenie na założenie cmentarza w celu pochówku ich współwyznawców”. Jest to cmentarz Calçada das Lages (obecny Afonso III) – do dziś czynny i główny cmentarz Wspólnoty Izraelskiej w Lizbonie. Ten dyplom królewski ma realne znaczenie historyczne, gdyż stanowi dorozumiane, choć nieformalne, uznanie Wspólnoty Izraelskiej w Lizbonie.
W 1892 roku Karta Rządu Cywilnego ratyfikowała statut „Stowarzyszenia Guemilut Hassadim, izraelskiego bractwa wzajemnej pomocy w czasach skrajności i pogrzebów”, założonego przez Mosesa Anahory’ego w celu niesienia pomocy duchowej, opieki nad pochówkami i zarządzania dwa cmentarze (Rua Nova à Estrela i Calçada das Lages, dziś Av. Afonso III) oraz odpowiednie metryki zgonów.
Grupy Żydów osiedliły się w Portugalii na początku XX wieku. XIX, jeszcze przed zniesieniem Inkwizycji, co nastąpi dopiero oficjalnie i na mocy dekretu Rządu Rewolucyjnego, 31 marca 1821 roku.

Pochodzący głównie z Maroka i Gibraltaru, osiedlili się głównie w Lizbonie, na Azorach i Faro. Żydzi osiedlający się w Lizbonie, w większości pochodzący z Gibraltaru, ostrożnie zachowywali obywatelstwo brytyjskie.

W 1801 roku na angielskim cmentarzu w Estrela uzyskano niewielką działkę w celu pochówku zmarłych zgodnie z żydowskim rytuałem, a pierwszym grobem jest José Amzalaga, który zmarł 26 lutego 1804 roku, jak wynika z inskrypcji epitafium. Do 1865 roku chowano tam Żydów lizbońskich.