Miedzeszyn-Wieś (Warszawa)

Poland / Mazowieckie / Konstancin-Jeziorna / Warszawa
 warstwa historyczna  Dodaj kategorię
 Dodaj zdjęcie

Zachodnia część Miedzeszyna, od Wisły do pól między Tawułkową a Wałem Miedzeszyńskim. Rosną tu nadwiślańskie łęgi, w których można spotkać między innymi brzozy, dęby, topole. Na ulicy Romantycznej znajduje się aleja wielowiekowych dębów, które zachowały się głównie dzięki tamtejszym dworkom, które je utrzymywały. Obecnie wpisana w region MSI Nadwiśle. Obszar zaznaczony "na oko", dokładne granice nie są znane.

Przekład dokumentu księcia Konrada z 1289 roku.

"[Rok] 1289. Konrad, książę mazowiecki, nadaje wieś Miedzeszyno kościołowi w Błoniu

W imię Pańskie amen. Skoro Zbawiciel powiedział: „Gromadźcie sobie skarby w niebiosach, gdzie złodzieje nie kopią, a rdza i mól nie niszczy” , przeto my, Konrad, z Bożej łaski książę mazowiecki i czerski, chcąc mieć skarb życia wiecznego w niebiosach, rzeczony kościół w Błoniu dla czci świętej i niepodzielnej Trójcy przez nas zbudowany i wzniesiony od podstaw, opatowi i braciom z klasztoru czerwińskiego Świętej Marii Panny sławnego zakonu świętego Augustyna oraz ich następcom nadaliśmy, darowaliśmy i daliśmy w wieczne posiadanie, własność i zarząd. Aby zatem proboszcz wraz z braćmi [zakonnymi] nie podupadł w kwestii żywności oraz innych potrzebnych [rzeczy], służących klasztornemu życiu i żeby nie doznawała przeszkody służba Boża przy rzeczonym naszym kościele w Błoniu – wieś zwaną Miedzeszyno, (Myedzyeszyno), położoną w ziemi warszawskiej, proboszczowi błońskiemu z braćmi oraz ich następcami, razem ze wszystkimi i poszczególnymi pożytkami oraz dochodami, dajemy i nadajemy na własność oraz w zarząd wyżej wspomnianych na zawsze i na wieki, przenosząc na uprzednio wspomnianych rzeczywiste posiadanie oraz władztwo i wyzwalając oraz uwalniając wszystkich z osobna kmieci mieszkających w Miedzeszynie od wszelkich i poszczególnych naszych i naszych spadkobierców danin pieniężnych, od [obowiązków] gospody oraz od jakichkolwiek ciężarów, posług oraz robocizn a w szczególności od następujących: sępa, narzazu, obrzazu, wieprza, krowy, barana, od pozewnego, niestanego, podymnego, stróży, srzonu, przewodu, godnego, psarskiego, od myśliwych, od pańszczyzny oraz pozostałych ciężarów, jakąkolwiek nazwą zostałyby określone, w ten sposób, że pod każdym względem mają cieszyć się pełną wolnością.

Ponadto wspomnianych kmieci posiadłości Miedzeszyno oświeciliśmy tą łaską, żeby nie prowadzono ich do żadnego zgoła sądu oraz że nie będą pozywani do sądu wojewody, kasztelana oraz pozostałych dostojników, a pozwani nie będą stawać, zwolnieni od wszelkiej kary, ani nie będą zobowiązani odpowiadać, chyba że tylko w naszej obecności i nie stawią się w inny sposób, jak tylko wezwani za sprawą naszego pisma lub pieczęci. Podobnie przyznajemy [to] i na zawsze potwierdzamy rzeczonym braciom oraz ich następcom. Jeżeli więc poddani rzeczonego majątku Miedzeszyno dopuszczą się pomiędzy sobą zabójstwa, niechaj sami bracia będą zobowiązani uzyskać zadośćuczynienie. Albo jeśli ktoś z rzeczonej wsi zabije w obcej, bracia wezmą dwie trzecie, jeśli zaś zabije obcego, wtedy niechaj zobowiązani będą przyjąć jedną trzecią. Zwłaszcza, jeśli proboszczowi kościoła błońskiego zdarzyłoby się przy sposobności [sporów] granicznych i innych bezprawnych czynów wobec rzeczonej posiadłości, prowadzić spór z jakimiś dopuszczającymi się krzywd, w obecności naszej, naszych następców oraz pozostałych dostojników przewodniczących sądowi książęcemu i skutkiem tego jakieś kary spotkałyby tegoż proboszcza i jego następców - od kar książęcych a także wszystkich i poszczególnych [kar] naszych dostojników uwalniamy oraz zwalniamy, wyjmując niniejszym spod jurysdykcji.

Wolno będzie także każdemu, kto z czasem zostanie proboszczem kościoła błońskiego, budować zaporę - mianowicie jaz na rzece Wiśle w Miedzeszynie i na wieczne czasy mieć prom. Pałając większą gorliwością i pragnieniem zaopatrzenia wspomnianego kościoła błońskiego, udzieliliśmy łaskawie proboszczom błońskim wszelkiego przywileju przeprowadzania polowań na dzikie zwierzęta w naszych lasach, przylegających i sąsiadujących z wyżej wspomnianą posiadłością Miedzeszyno.

Poza tym, jeśli przypadkiem powstałby jakiś przeciwnik niniejszego naszego dobrodziejstwa udzielonego wobec tejże wsi Miedzeszyno, przedstawiając jakieś pisma, czy też przywileje - chcemy, żeby ze względu na ten oto [dokument], nie dawano im żadnej wiary.

Na koniec - jeśli powstanie jakiś przeciwnik spośród naszych następców i tego rodzaju darowiznę, czy też uposażenie, dokonane w ten sposób na rzecz kościoła błońskiego, lekkomyślnie odważy się zmniejszyć lub będzie czynił jakieś trudności w jakichkolwiek [sprawach] – daj owym Trójco Święta zapłatę wraz z Dathanem i Abironem, których za życia pochłonęła ziemia . A żeby ta pobożna i zbawienna darowizna pozostała na zawsze nienaruszona, niniejsze nasze pismo, ku wiecznej trwałości wnieśliśmy [do księgi sądowej] umacniając przyłożeniem naszej pieczęci.

W obecności: wielebnego w Chrystusie ojca, pana Andrzeja, biskupa poznańskiego oraz wielmożnego księcia Bolesława, księcia mazowieckiego - naszego najdroższego brata; Wincentego – proboszcza, Henryka, archidiakona kościoła poznańskiego, Jana – cześnika, Mikołaja – skarbnika, Abrahama – łowczego oraz wielu innych godnych wiary stanu duchownego oraz świeckiego.

Dokonało się i [dano w Błoniu] przez ręce Kunzona, kapelana dworu. Roku Pańskiego 1289, ostatniej niedzieli przed czasem przyjścia Pana [naszego Jezusa Chrystusa]."
Miasta w pobliżu:
Współrzędne:   52°10'9"N   21°9'19"E

Komentarze

  • Według przekazu z 1289 r. ta bogato uposażoną wieś nadwiślańska, należała wraz z przewozem przez Wisłę (Miedzeszyn — Zawady) do probostwa w Błoniu, podlegającego klasztorowi w Czerwińsku. Z włości tej wsi powstały zależne od niej wsie Błota i Kąty. Po najeździe szwedzkim znikła wieś Kąty, a z opustoszałych łanów powstał folwark z dużym obszarem lasów systematycznie karczowanych. Po rozbiorach Polski dobra miedzeszyńskie rozparcelował Karol Osterlöf i założył wsie Julianów, Karolew, Skrzypki i szereg mniejszych kolonii. Założył też wytwórnię szampana. Rozdrobnienie wiejskich gospodarstw przez rodzinne podziały spowodowało biednienie wsi i utratę pozycji na rzecz pobliskiego Zagoździa, który stał się gminą. W 1867 r. rozpoczęto sypanie wału przeciwpowodziowego nad Wisłą nazwanego później Wałem Miedzeszyńskim. W r. 1877 wybudowano Kolej Kowelsko-Nadwiślańską, (szerokotorową). Trasę poprowadzono nieco dalej od Wisły ze względu na zalewanie przez rzekę nisko położonych terenów. W pobliżu linii kolejowej w partiach lasu folwarku miedzeszyńskiego rozwinęło się osadnictwo. W latach międzywojennych przybyło tam wiele domów letniskowych i ludności stałej, głównie pochodzenia żydowskiego. Oprócz sołectwa Miedzeszyn Wieś, w gminie Zagóźdz, powstały sołectwa Miedzeszyn Letnisko, Miedzeszyn Nowy w gminie Falenica. Corocznie osiedla miedzeszyńskie odwiedzało prawie 5 tysięcy letników. W latach trzydziestych mieszkańcy powołali do życia Towarzystwo Przyjaciół Miedzeszyna pod przewodnictwem inż. Stanislawa Krasuckiego. W czasie wojny hitlerowcy włączyli do falenickiego getta wschodnią część Letniska. Po wojnie osiedla były sypialnią napływowej ludności pracującej m.in. przy odbudowie stolicy. Od 1956 r. w Miedzeszynie istnieje Instytut Łączności największy zakład naukowo-badawczy na omawianym terenie. Zaniedbany przez władze Miedzeszyn, pozbawiony w latach sześćdziesiątych własnego samorządu, podupadł zupełnie. Rolę centrum społecznego przejął budowany od 1982 r. kościół. Poświęcenie drewnianej kaplicy pod wezwaniem Matki Bożej Dobrej Rady nastąpiło 20.11.1983 r. Od 1988 r. istnieje parafia pod tym samym wezwaniem. W 1990 r. utworzono, działającą kilka lat Fundację Rozwoju Miedzeszyna.
  • Jeśli ,stary' Miedzeszyn to ten nad Wisłą a tylko o tym może być mowa jeśli mówi się o przeprawie przez Wisłę to Instytut Łączności jest raczej na terenie Nowego Miedzeszyna.
Ten obiekt został ostatnio modyfikowany 2 lata temu