Teren Lotniska Sterowców

Komentarze

• 
  Radner gość

  Port w Jezierzycach Stworzona przez Niemców wielka flota gigantów powietrznych wymagała zbudowania sieci baz z hangarami mogącymi pomieścić kadłuby o długości dochodzącej nawet do 200 metrów. Jedna z takich baz otwarła podwoje w czerwcu 1915 r. w Żydzinie - kolonii Jezierzyc, kilka kilometrów od Słupska. Baza w Jezierzycach podporządkowana była ... marynarce wojennej i przez nią obsługiwana. Prawie 500 osobowa załoga, składała się przede wszystkim z marynarzy Kriegsmarine. Jak pisze Tomasz Zając w publikacji "Tajemnice polskiego Wybrzeża" baza w Jezierzycach była imponująca, nawet na dzisiejsze czasy. Składały się na nią dwa hangary o nazwach "Selim" i "Selinde", podziemne zbiorniki mogące pomieścić 40 tysięcy litrów paliwa, sieć bocznic kolejowych oraz budynków technicznych. Do tego dochodziła jeszcze potężna płyta lotniska, zajmująca wiele hektarów ziemi. Pożary i katastrofy Port sterowcowy pod Słupskiem był obiektem wojskowym, mocno chronionym przed ciekawością cywili, ale trudno było ukryć przed oczami mieszkańców startujące lub lądujące w Jezierzycach kolosy. Historycy piszą, że przez jezierzyckie hangary przewinęło się 16 sterowców a dwa, wsławione w wielu akcjach bojowych podczas I wojny światowej - L-20 i L-21 tutaj miały swoją stałą siedzibę. Jezierzyckie sterowce prześladowało jakieś fatum - wszystkie zakończyły żywot w tragiczny sposób. Pierwszy, zainstalowany w bazie Kriegsmarine - L-5 został zestrzelony przez Rosjan w 1915 r. 18 listopada tegoż samego roku zaledwie po 10 minutach lotu spłonął nad Bałtykiem sterowiec SL-6. Interesujący się sprawami wojskowości słupski historyk - dr Tomasz Katafiasz twierdzi, że największą wadą sterowców było samozapalanie. Pożary dziesiątkowały statki powietrzne i ich załogi. Np. stacjonujący w Jezierzycach SL-9 wpadł w burzę i spłonął w powietrzu w 1917 r. podczas lotu nad terytorium Rosji. Cała załoga zginęła. Takie wydarzenia były na porządku dziennym, dlatego potężne ilości pieniędzy rząd Rzeszy inwestował w usprawnianie konstrukcji "latających cygar". Zeppeliny budowano także w jezierzyckiej bazie, zajmowała się tym firma Perseval - Naatz, ale nie udało mi się dotrzeć do informacji, ile jednostek tutaj powstało. Rozkwit jezierzyckiego portu sterowcowego przypadał na lata I wojny światowej. Po jej zakończeniu baza Kriegsmarine uległa znacznemu okrojeniu - w myśl postanowień traktatu wersalskiego. Hangar "Selim" został rozebrany, zaś dwa, stacjonujące tu sterowce oddano Francji i Włochom w 1920 r. Na terenie Rzeszy pozostawiono trzy bazy sterowcowe - Jezierzyce były jedną z nich. Pod koniec lat 20-tych miały odegrać wielką rolę w wątpliwej sławie, jaką Słupsk zdobył w Europie. Koniec epoki sterowców Hangar "Selinde" przestał służyć do budowania sterowców, po wielkiej katastrofie jakiej uległ w 1937 r. największy niemiecki statek powietrzny "Hindenburg", który wykorzystywany był do komunikacji między Europą a USA. http://www.slupsk.pl/turystyka/dokumenty/686.html

  13 lat temu | reply | hide comment
• 
  Radner gość

  Jezierzyce (niem: Seddin) koło Słupska - baza Marynarki - 15.VI.1915 hala Bertha (później nazwana Selim), 184*35*28, Zeppelin Hallebau GmbH, 1929-30 używana przez firmę Parseval-Naatz GmbH (budowa sterowców PN.28 i PN.29), miejsce postoju sterowca Italia podczas tragicznej wyprawy włoskiego generała Nobile na biegun północny w 1927 (1928?), po 1945 magazyn, spłonęła w 1989; 1916 druga hala podwójna Selinde, 241*60*35m, Gutte-Hoffnungs-Hutte GmbH, zniszczona w 1921; w Jezierzyczachtakże wytwórnia wodoru produkująca gaz na potrzeby także innych baz; podziemne zbiorniki paliwa (między halami) o pojemności 40.000 litrów.

  13 lat temu | reply | hide comment