Góra Kałużnianka (415 m n.p.m.)

 góra  Dodaj kategorię

 Dodaj zdjęcie

Wschodni wierzchołek wzniesienia "Złotnicka Czuba" jest potocznie nazywany: "Kałużnianką", co jest nazwą deminutywną utworzoną drogą derywacji od nazwy wsi Kałużno przez dodanie formantu zdrabniającego. Nazwę złożoną: Złotnicka Czuba umieścił Steć na pierwszej mapie "Góry Izerskie" PPWK w roku 1972. Autor nie wiedział jednak, iż od 18 lat wzniesienie posiada urzędową nazwę: "Rębusz" nadaną Zarządzeniem nr 70 Prezesa RM z dnia 30 marca 1954 roku, do czasu Internetu prawie nieznanym. Sposób konstrukcji tego aktu prawnego wskazuje, że skierowano go do określonych adresatów, których można się domyślać. Zarządzenie nie posiada żadnej mapki, a lokalizację obiektów fizjograficznych określono przez podanie ich polskiej i niemieckiej nazwy, rodzaju obiektu, przybliżonej wysokości n.p.m. i powiatu, w którym są ulokowane. Można przypuszczać, kto w roku 1954 mógł legalnie dysponować mapą powiatu (poufną!) i pruską mapą T.K. Messtischblatt, stanowiących klucz do rozszyfrowania tego Zarządzenia. W efekcie część urzędowych mikrotoponimii jest nieznana po dzień dzisiejszy, czego najlepszym przykładem jest Rębusz. Jednak T.Steć w swojej nazwie przesadził z czubą, która pochodzi od czubu. W górach czub to najwyżej wysunięta, wystająca część kulminacji, inaczej: wierzchołek, szczyt. Praktycznie za Czubę uważamy górę o profilu zbliżonym do trójkąta równobocznego, a najlepszym w Sudetach Zachodnich przykładem Czuby jest karkonoski Śmielec. O Czubie nad jeziorem zapomnijmy, a dla rekompensaty proponuję nadać nazwę Złotnik wzniesieniu o wysokości 416m pomiędzy Złotnikami Lubańskimi i Złotym Potokiem.