Οπόλε

 πόλη, διοίκηση δεύτερου επιπέδου, σχεδίαση μόνο ορίων

Το Οπόλε (πολωνικά: Opole, γερμανικά: Oppeln, σιλεσικά: Uopole) είναι πόλη στη νότια Πολωνία, πρωτεύουσα του βοϊβοδάτου Οπόλε. Τον Ιούνιο του 2009 είχε 125.992 κατοίκους. Είναι κτισμένη στις όχθες του ποταμού Όντερ. Η πόλη είναι η ιστορική πρωτεύουσα της Άνω Σιλεσίας. Μετά την ήττα της Γερμανικής Αυτοκρατορίας στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, διεξήχθη δημοψήφισμα στις 20 Μαρτίου 1921 ώστε να αποφασιστεί αν το Οπόλε θα γινόταν μέρος της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης ή της Δεύτερης Πολωνικής Δημοκρατίας. Το αποτέλεσμα ήταν 20.816 (94,7%) υπέρ της Γερμανίας και 1.098 (5,0%) υπέρ της Πολωνίας. Στην υπόλοιπη κομητεία, το 30% ψήφισε υπέρ της Πολωνίας. Το Οπόλε ήταν διοικητική έδρα της επαρχίας της Άνω Σιλεσίας από το 1919 μέχρι το 1939. Μετά την γερμανική εισβολή στη Πολωνία, στις αρχές του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, η πολωνική ανατολική άνω Σιλεσία έγινε πάλι τμήμα της επαρχίας της Άνω Σιλεσίας και επαρχιακή πρωτεύουσα ορίστηκε το Κατοβίτσε.
Μετά το τέλος του πολέμου και τη διάσκεψη του Πότσδαμ, το Οπόλε πέρασε στην κατοχή των Πολωνών. Πολλοί από τους Γερμανούς κατοίκους της πόλης εκτοπίστηκαν στη Γερμανία και στη θέση τους εγκαταστάθηκαν Πολωνοί από τις ανατολικές εκτάσεις της χώρας. Μετά το 1950, η πόλη έγινε έδρα του βοϊβοδάτου του Οπόλε. Το 1966 ιδρύθηκε στην πόλη το Πολυτεχνείο του Οπόλε. Το 1972 έγινε έδρα ρωμαιοκαθολικής επισκοπής και το 1994 ιδρύθηκε το Πανεπιστήμιο του Οπόλε.