Kościół św. Dominika (spalony kościół) (Lizbona)

 kościół, cerkiew, zabytkowy budynek

Spalony kościół to powstały w 1241 roku kościół św. Dominika (Igreja de São Domingos), który przez wiele wieków był największym i głównym kościołem Lizbony oraz inkwizycji. To z niego rozpoczynały się prowadzące na plac Rossio procesje więźniów podczas auto-da-fe, a do 1910 roku odbywały się w nim ceremonie ślubne królów Portugalii.
Kościół mocno ucierpiał podczas dwóch trzęsień ziemi (w 1531 i w 1755 roku), przy czym podczas drugiego z nich został szczególnie dotkliwie zniszczony. Odbudowano go ponad pięćdziesiąt lat później, ale w roku 1959 dotknął go kolejny kataklizm. Kościół zniszczył pożar, który rozpoczął się od jednej ze świeczek przy ołtarzu. Spłonęło praktycznie całe wyposażenie kościoła oraz niemal wszystkie znajdujące się w nim dzieła sztuki. Całkowicie zniszczona została chusteczka Łucji dos Santos oraz połowa chusty Hiacynty Marto, których jako dzieci używały podczas objawień, jakich doznały 13 maja 1917 w Fatimie.
Kościół po pożarze oddano do użytku dopiero po niemal czterdziestu latach (w roku 1997). W trakcie remontu podjęto decyzję, że ślady pożaru nie będą usuwane, a wnętrze kościoła nie będzie rekonstruowane. Wręcz odwrotnie! Starano się zachować skalę zniszczeń spowodowanych pożarem. Możemy więc zobaczyć sczerniałe fragmenty ścian, popękane od temperatury kolumny i elementy konstrukcyjne budynku oraz zniszczone szalejącym ogniem zdobienia. Robi to oczywiście piorunujące wrażenie. Rzadko zdarza się bowiem, by możliwe było zwiedzanie budynku zniszczonego pożarem.