Brama Wałowa (Stargard)

 brama, interesujące miejsce, zabytkowy budynek

Brama Wałowa zbudowana w północno wschodniej części obwarowań miejskich, u wyjazdu do Maszewa. Jedna z czterech średniowiecznych bram miasta.

Została zbudowana w 1439 roku, posiadała najbardziej rozbudowane przedbramie
w Stargardzie. Nazwa pochodzi od wałów ziemnych usypanych przed zewnętrznymi murami miasta.
W 1780 rozebrano przedbramie, a cegły przeznaczono na budowę młyna na Inie.
Po zniszczeniach II wojny światowej została całkowicie odbudowana. Zrekonstruowano też część renesansową w górnej części budowli. Jest to jedyna w tym regionie brama miejska w stylu renesansowym z reliktami gotyku. Obecnie pomieszczenia nad ostrołukowym przejazdem, użytkowane są przez poradnię przeprowadzającą specjalistyczne badania kierowców.
Architektura
Podstawa bramy w formie nieregularnego prostokąta (10x11 m), a jej wysokość wynosi 19,4 m. Od strony zewnętrznej wsparta jest do wysokości I pietra skarpami. Posiada dach dwuspadowy z sygnaturką z wieku XVII. Zbudowana jest z cegły, blend, a jej szczyt jest otynkowany. Górna część została nadbudowana w XVI w., otzymując na wysokości I piętra pas blend firanowych. Szczyty wieży zostały przyozdobione pilastrami, gzymsami, półkoliście zamkniętymi blendami, zakończonymi w uskokach półkolistych tympanonami
z szyszkami. Przejazd jest ostrołukowy z pozostałością szczeliny po bronie.

Zabytek na "Europejskim Szlaku Gotyku Ceglanego – EuRoB"