Καθολικός Ιερός Ναός της Αμιάντου Συλλήψεως της Θεοτόκου (Θεσσαλονίκη)

 καθεδρικός ναός, καθολική εκκλησία

Ο ναός της Αμιάντου Συλλήψεως της Θεοτόκου χτίστηκε το 1899 στη θέση παλιότερου, χτισμένου το 1742.
Η φροντίδα των Καθολικών, μέχρι το 1773, είχε ανατεθεί στους Πατέρες Ιησουίτες, οι οποίοι δίπλα στο προξενείο της Γαλλίας έκτισαν το 1713 ένα ναό αφιερωμένο στον Άγιο Λουδοβίκο.
Το 1742 κτίστηκε ένας μεγαλύτερος ναός αφιερωμένος και αυτός στον Άγιο Λουδοβίκο (Το 1898 βρέθηκε ο θεμέλιος λίθος αυτής της παλιάς εκκλησίας όταν έγιναν ανασκαφές στα θεμέλια της Κρύπτης).
Μετά την απαγόρευση του Τάγματος των Ιησουϊτών, το 1773, τη φροντίδα των Καθολικών της Μακεδονίας ανέλαβαν οι Ιερείς της Αποστολής (Λαζαριστές).
Το 1839 το κοινόβιο των Ιερέων και η Εκκλησία έγιναν παρανάλωμα του πυρός, όπως και το ένα τρίτο της πόλης. Σε τέσσερα χρόνια (1896-1900) ανοικοδομήθηκε εκ βάθρων ο ναός ο οποίος αφιερώθηκε στην Παναγία και όχι στον Άγιο Λουδοβίκο.
Στο θεμέλιο λίθο του νέου ναού είναι χαραγμένη από τον εφημέριο π. Heudre η φράση <Super hanc petram aedificabo Ecclesiam meam>, δηλ. <Επί ταύτης της πέτρας οικοδομήσω την Εκκλησίαν μου>.
Το κεντρικό Ιερό κοσμεί ο Αναστημένος Χριστός και εκατέρωθεν αυτού αναπαράσταση αγίων ανδρών και γυναικών. Την Κρύπτη κοσμεί μια μεγάλη εικόνα του Αγίου Παύλου.
Η βάση του καμπαναριού βυθίζεται 12 μέτρα μέσα στην γη και ήταν ορατό από όλα τα σημεία της χαμηλής τότε Θεσσαλονίκης.
Στο προαύλιο του Ναού υπάρχει ομοίωμα της Κρύπτης της Λούρδης και το άγαλμα του Αγίου Βικεντίου ντε Πωλ.