Bitwa o Perskie Wrota

 miejsce bitwy, historia, historyczne miejsce

Bitwa o Wrota Perskie – starcie zbrojne, które miało miejsce w roku 330 p.n.e.

Po bitwie pod Gaugamelą wojska Aleksandra po odpoczynku w Babilonie, skierowały się ku Persepolis. Przekraczając pasmo gór Persydy Aleksander natknął się na opór Persów pod wodzą Ariobardzanesa, którzy zablokowali wąski przesmyk między górami stawiając w tym miejscu wysoki mur. Pierwszy szturm Macedończyków zakończył się ich wysokimi stratami, ukształtowanie terenu oraz solidny mur stanowiły doskonałą ochronę wojsk perskich. Aleksandrowi pomógł wówczas pasterz z Licji, który wskazał Macedończykom górską, wąską drogę do wąwozu z drugiej strony muru. Po zachodniej stronie muru pozostał Krateros, którego wojska miały rozpalić jak najwięcej ognisk dla zmylenia przeciwnika. Aleksander zaś na czele części sił pod wodzą Perdikkasa (lekkozbrojni łucznicy, jazda oraz Agrianie) oraz królewskiego oddziału gwardii pomaszerował w ślad za przewodnikiem na tyły Persów.

Po dotarciu na miejsce rankiem następnego dnia Aleksander rozbił dwie straże Persów, którzy w panice uciekli. Następnie doszło do ataku Macedończyków z obu stron muru. Persowie rzucili się do ucieczki, wielu z nich zginęło spadając z wysokiego muru. Po tym zwycięstwie Armia Aleksandra wkroczyła do Persepolis, gdzie zajęła skarbiec królewski, a następnie podjęła pościg za uciekającym Dariuszem III.