Sintelkegel

 cinder cone (en)  Categorie toevoegen

Sintelkegels, scoria-kegels of pyroclastische kegels vindt men veelvuldig over de hele wereld in het vulcanisch landschap. Ze zijn niet beroemd of berucht want hun uitbarstingen veroorzaken weinig schade of andere ellende. Ze worden meestal gevormd door uitbarstingen van het Stromboli- of Hawaïaanse type. Meestal ontwikkelen de kegels zich in groepjes en ze komen vaak voor op de hellingen van stratovulkanen en schildvulkanen.

Sintelkegels zijn opgebouwd uit lavafragmenten. Die zijn afkomstig uit de vulkaanopening of de uitlaat en hopen zich er rondom heen op na uitstoting. Over het algemeen bestaan de lavafragmenten uit sintels.

Sintelkegels groeien snel en bereiken vlug hun maximale formaat. Over het algemeen worden ze niet hoger dan 250 meter en hun diameter is meestal zo'n 500 meter.

De vorm van een sintelkegel wil nog wel eens veranderen tijdens zijn (korte) leven. Als de positie van de opening (uitlaat) verandert kunnen zich meerdere kegels op een rij of door elkaar heen staand ontwikkelen. Afhankelijk van de kracht van de eruptie kunnen de kegels ingenesteld, begraven in de grond of in de vorm van een breuk voorkomen.

Een mooi voorbeeld van een sintelkegel is een vulkaan in Mexico, de Paricutin. Hij ontstond spontaan midden in een korenveld op 20 februari 1943 en groeide in de vijf erop volgende dagen uit tot een hoogte van bijna 100 meter.