Zlatibor

 góra, niewidoczne

Zlatibor (serbski: Златибoр) - górzysty region położony w zachodniej Serbii, w Alpach Dynarskich.

Zlatibor zajmuje powierzchnię ponad 300 km², 27 mil długości i 23 mile szerokości. Najwyższym szczytem jest Tornik, który ma wysokość 1496 metrów. Zlatibor jest usytuowany na współrzędnych geograficznych 43°31' - 43°51' N i 19°28' - 19°56' E i leży na terenie trzech powiatów: Čajetiny, Užic i Nowej Varošy, w dystrykcie zlatiborskim. Przez Zlatibor przebiega także międzynarodowa trasa kolejowa Belgrad-Bar.

Południowa i wschodnia granica Zlatiboru są naturalne, gdyż wyznaczają ją rzeki Uvac i Veliki Rzav. Na zachodzie region graniczy z Bośnią i Hercegowiną.

Zlatibor jest położony w północnej części regionu Stari Vlah, historycznej granicy między regionami Rašką, Hercegowiną i Bośnią. Szczyt Cigla w pobliżu wsi jest szczytem granicznym pomiędzy Królestwem Serbii, Austro-Węgrami i Imperium Otomańskim. W starożytności Zlatibor był nazywany Rujno, a żupa była częścią Raški. Nazwa Zlatibor pojawiła się w XVIII wieku, ale jej etymologia jest wątpliwa. Najbardziej prawdopodobną wersją jest połączenie dwóch serbskich słów zlatni (złoty) i bor (sosna).

Głównym kurortem Zlatiboru jest Kraljeve Vode.