Grupa Warowna Wisielcza Góra " Werkgruppe Strahlenberg"

Poland / Zachodnio-Pomorskie / Walcz /
 II wojna światowa 1939-45, fortyfikacje, bunkier, schron
Grupa Warowna Wisielcza Góra - nazwa wymyślona po wojnie, wg dokumentacji niemieckiej nazwa grupy brzmiała Werkgruppe "Strahlenberg" (Grupa Warowna "Strzaliny")- najpotężniejszy zespół fortyfikacji niemieckich na terenie Wału Pomorskiego w pobliżu wsi Strzaliny. "Góra Wisielcza" to największy zespół podziemny na Wale Pomorskim i najsilniejsza grupa warowna typu B-Werk o charakterze rozproszonym. Tunele zostały wydrążone metodami górniczymi.
Wg literatury z lat 90' XX wieku w skład grupy wchodziły:- 2 bloki wejściowe (zachodni mniejszy i wschodni większy), - 2 bloki dla obserwatorów artylerii, - 2 bloki z kopułami 3-strzelnicowymi, - 2 bloki z kopułami 6-strzelnicowymi, a także położone wzdłuż głównego korytarza komunikacyjnego:: zbiornik wody i fekaliów, umywalnia i WC, izba opatrunkowa, 2 izby załogi, pomieszczenie dowódcy i pomieszczenie łączności oraz kuchnia i magazyn żywności.
Całkowita długość wyrobisk wynosi ok. 800 m.
Badania terenowe oraz archiwalne mapy sztabowe wykazują istnienie 2 bloków wejściowych oraz 7 bloków bojowych/obserwacyjnych. Współrzędne określone przy pomocy GPS turystycznego:
1) N53° 11' 07.6" E16° 12' 59.9" Blok obserwacyjny 44P8
2) N53° 11' 07.6" E16° 13' 03.5" Blok bojowy, wyposażony w kopułę sześciostrzelnicową 20P7
3) N53° 11' 05.3" E16° 13' 01.7" Blok bojowy, wyposażony w kopułę trzystrzelnicową 2P7
4) N53° 11' 02.9" E16° 13' 05.0" Blok bojowy, wyposażony w kopułę trzystrzelnicową 2P7
5) N53° 11' 09.0" E16° 13' 04.2" II Blok wejściowy wyposażony w 1P7, 4P7 kazamata 20 cm
6) N53° 11' 07.7" E16° 13' 08.1" Blok bojowy, wyposażony w kopułę sześciostrzelnicową 20P7
7) N53° 11' 09.3" E16° 13' 10.1" I Blok wejściowy wyposażony 7P7
8) N53° 11' 02.2" E16° 13' 09.8" Blok bojowy, wyposażony w kopułę trzystrzelnicową 2P7
9)N53° 11' 02.8" E16° 13' 16.2" Blok obserwacyjny wyposażony 21P7
Dodatkową przeszkodą był suchy, wybetonowany rów ppanc. u podnóża góry, który w trakcie działań wojennych mógł być wypełniony wodą przeciw piechocie.
Opuszczona przez obrońców 11 lutego 1945, po 10 dniach obrony, przed grożącym okrążeniem. W trakcie powojennego, planowego niszczenia obiektów Rosjanie szczególnie przyłożyli się przy obiektach grupy "Góra Wisielcza" całkowicie niszcząc obiekty nadziemne.
Literatura:
1. J.Miniewicz, B.Perzyk „Wał Pomorski”, Militaria Bogusława Perzyka, 1997.
2. W.Pawlak „Wał Pomorski z GPS po bunkrach”, Biuro Geodezyjno-Kartograficzne 2017.
3. M. Dudek „Wał Pomorski – Grupa Warowna Góra Wisielcza”, Infort 4/92.
4. D.Pstuś, S.Sabien „Klepel-Seen-Projekt”, Z przeszłości Tuczna i okolic, Wałcz 2021
5. S.Sabien „Pozycja Pomorska w latach 1931-1933”, Cztery Historie (2) 1/2015.
6. J.Lemański „Pancerze pozycji pomorskiej”, Studia i materiały do dziejów ziemi wałeckiej nr 5, Wałcz 2014
7. D.Pstuś „Fortyfikacje pozycji pomorskiej – wybrane zagadnienia z zakresu terminologii oraz rozwoju konstrukcji obiektów i pancerzy”, Studia i materiały do dziejów ziemi wałeckiej nr 12, Wałcz 2021
8. Mapa sztabowa - wwii.germandocsinrussia.org/pages/301086/map
Miasta w pobliżu:
Współrzędne:   53°11'5"N   16°13'6"E

Komentarze

  • Super atrakcja...polecam wszystkim ;)
  • Bardzo ciekawe miejsce, szkoda tylko ze niektore z podziemnych tuneli sa zasypane. Interesujaca atrakcja dla osob wypoczywajacych nad jeziorem w Tucznie, z latwoscia mozna dojechac rowerem. Nie opodal Tuczna znajduje sie takze stary kolejowy most poniemiecki.
  • Super miejsce. Znam je na wylot. Kopałem w kilku miejscach i zjerzdzałem do niedostepnych szybów.
  • Na Górze Wisielczej (Strzaliny k. Tuczna, woj. zachodniopomorskie) w latach 1936-37 powstało jedno z najciekawszych założeń obronnych w niemieckiej fortyfikacji. W jego skład wchodziło osiem budowli o odporności “B”: sześć bloków bojowych (w tym dwa wejściowe) oraz dwa bloki obserwacyjne. Całe założenie uzupełniał system podziemnych korytarzy pełniących funkcje komunikacyjne oraz socjalne.Na skraju "Lasu Rutwickiego" od strony Strzalin w całkiem niezłym stanie zachowało się kilka schronów. Najlepiej zachowany i najciekawszy jest schron dowodzenia połączony z bojowym. Mógł on prowadzić ogień bezpośrednio na "Małą Górę Wisielczą", gdyż znajduje się na szczycie kolejnej leśnej góry. Jest ona jeszcze wyższa niż "Góra Wisielcza". Obie góry rozdziela strumień łączący jezioro z bagnem o niezwykme4 stromych i wysokich brzegach.
Ten obiekt został ostatnio modyfikowany 3 lata temu