Drapacz Chmur (Katowice)

 drapacz chmur, Bauhaus (architecture) (en), modernizm, Functionalism (architecture) (en), Streamline Moderne (architecture) (en), interesujące miejsce, budynek mieszkalny wielorodzinny, zabytkowy budynek, 1931_construction (en)

Drapacz Chmur – siedemnastokondygnacyjny budynek w Katowicach, przy ulicy Żwirki i Wigury 15. Był on drugim wybudowanym w Polsce wieżowcem, po stojącym również w Katowicach, ukończonym w 1931 (po 2 latach budowy), dziewięciopiętrowym domu mieszkalnym profesorów Śląskich Technicznych Zakładów Naukowych. 9 lipca 1931 roku w katowickim kinie Rialto odbyła się premiera filmu "Budownictwo żelazno-szkieletowe, jego zasady i zastosowanie", który następnie wyświetlano na terenie całej Polski, a jego bohaterem był Drapacz Chmur. Mieszkania w Drapaczu Chmur są duże i luksusowe, w latach międzywojennych mieszkali w nich pracownicy Urzędu Skarbowego. Po wojnie mieszkali w nim m.in. pisarze: Kalman Segal i Bolesław Lubosz, i reżyserzy Gustaw Holoubek i Kazimierz Kutz.

Budowa Drapacza Chmur trwała 5 lat i została ukończona w roku 1934. Projektantami budynku byli konstruktor Stefan Bryła i architekt Tadeusz Kozłowski. Budynek jest zbudowany na bazie nowatorskiej (na owe czasy) stalowej konstrukcji szkieletowej.

Katowicki Drapacz Chmur jest uważany za najciekawszy i najbardziej spektakularny przykład funkcjonalizmu w Polsce.