Jezioro Łebsko

 jezioro  Dodaj kategorię

www.youtube.com/watch?v=V_Sv8C7BzF0 Powierzchnia zwierciadła wody: 1740 ha (inne źródła podają 1742 ha).
Długość maksymalna: 16370 m (innne źródła podają 16400 m).
Szerokość maksymalna: 7600 m.
Głębokość maksymalna: 6,3 m (kryptodepresja).
Głębokość średnia: 1,6 m.
Wysokość n.p.m.: 0,3 m.Jezioro przybrzeżne na Wybrzeżu Słowińskim, w Dorzeczu Łeby, na terenie Słowińskiego Parku Narodowego, dawna zatoka morska, oddzielona od Morza Bałtyckiego Mierzeją Łebską.
Od północy, na długości prawie 17 km graniczy ono z Mierzeją Łebską z najbardziej rozległym kompleksem wydm ruchomych. Wydmy, przesuwając się w kierunku południowo-wschodnim, wsypują się bezpośrednio do jeziora, stanowiąc przyczynę zmniejszania się powierzchni lustra wody, nawet do 1m w ciągu roku.
Wzdłuż brzegu wschodniego, południowego i zachodniego rozciąga się Nizina Gardeńsko-Łebska z mokradłami i torfowiskami poprzecinanymi siecią rowów melioracyjnych. Z torfowiskami wysokimi, rozwijającymi się w sąsiedztwie brzegów jeziora, jest związane wiele prawnie chronionych gatunków roślin.
Jezioro Łebsko ma charakter umiarkowanie przepływowy. Od strony południowo-wschodniej zasilane jest wodami rzeki Łeby. Oprócz rzeki Łeby jezioro to zasilają również mniejsze cieki: w południowo-zachodniej części rzeka Pustynka, wody kanałów Żarnowieckiego, Gardno-Łebsko i Łupawa-Łebsko oraz kanały melioracyjne. Od zachodu łączy się kanałem z jeziorem Gardno, a od wschodu kanałem z jeziorem Sarbsko. Rzeka Łeba w części północno-wschodniej kanałem Łebsko-Bałtyk (nazywanym też przetoką) uchodzi do morza. W końcu XVIII wieku wspomniane połączenie wspomagane było przez drugą przetokę przebiegającą w okolicach Wydmy Łąckiej.
Jezioro Łebsko jest największym jeziorem przybrzeżnym na polskim wybrzeżu i zarazem trzecim co do wielkości (po jeziorach Śniardwy i Mamry) akwenem. Powierzchnia jeziora od 1941 roku zmniejszyła się o około 382 ha i współcześnie nadal ulega dalszemu ograniczeniu. Proces wypłacania zbiornika obserwowany jest na całym jego obszarze. W strefie przybrzeżnej przyczyn zjawiska należy upatrywać w osadzaniu się piasku nawiewanego z obszarów wydmowych Mierzei Łebskiej oraz w postępującym rozwoju szuwarów trzcinowych, rosnących w przybrzeżnych płyciznach i na podmokłych brzegach. Tworzą one wokół zbiornika pas o zmiennej szerokości od kilkunastu do prawie 400 metrów. Również z dala od brzegu, z roku na rok obserwuje się wzrost powierzchni i liczby nowo utworzonych wysp szuwarowych, wynurzających się z toni wodnej. Woda w jeziorze jest eutroficzna (zasobna w składniki pokarmowe) i mało przezroczysta. Zanieczyszczenia przenoszone przez zasilające jezioro rzeki oraz dochodzące do niego ujścia rowów melioracyjnych sprawiają, iż wody tego akwenu zaliczane są zaledwie do III klasy czystości. Ze względu na zajmowaną powierzchnię oraz położenie w strefie oddziaływania wiatrów o znacznej sile (średnia prędkość 4,1 m/s) jezioro Łebsko podlega silnemu falowaniu. Podobnie jak w przypadku jeziora Gardno w czasie silnych sztormowych wiatrów wiejących od strony Bałtyku wody morskie mieszają się z wodami jeziora Łebsko. To okresowe zjawisko cofki, czyli wlewów słonawej wody morskiej przez ujściowy odcinek rzeki Łeby wywołuje niewielkie, zmienne zasolenie wód jeziornych oraz okresowe podniesienie lustra wody. Różnica zaledwie 10 cm w położeniu poziomów lustra wody Bałtyku i Łebska znacznie nasila ten proces. Miejscami zasolenie osiąga wartość 10 promili.
Dno jeziora urozmaicone jest przez ciągnące się głębokie, równoleżnikowe rynny.
Brzeg południowy przeważnie podmokły. Część przybrzeżna wód silnie zarośnięta szuwarami. Ze względu na ochronę miejsc lęgowych ptactwa wodnego, udostępnione tylko jezioro wzdłuż wytyczonego szlaku.
Na południowym brzegu wsie rybackie: Żarnowska, Gać, Izbica, Kluki, na północnym Rąbka.images.google.pl/images?q=Jezioro+%C5%81ebsko&oe=utf-8&...