Latarnia Jastarnia-Bór 1872-1939 (Hel)

 ruiny, warstwa historyczna

Latarnia Jastarnia-Bór została wybudowana w 1872 roku. Jej wieża była u dołu czworo-, a u góry ośmiokątna. Światło latarni było zmiennobarwne i przerywane (do 1877 roku). Jego charakterystyka wyglądała następująco:
30s (białe)+(10s)+10s (czerwone)+(10s)=60s. Latarnia została wyłączona w 1936 roku i zastąpiona przez latarnię Góra Szwedów. W 1939 roku wieżę nieczynnej latarni wysadzono, aby utrudnić orientację niemieckim okrętom.
Zadaniem latarni w Jastarni-Borze było oświetlenie 2 Mm szerokiego pasa wód przybrzeżnych, z którego niewidoczna była latarnia helska, gdyż światło jej zasłaniały drzewa rosnące na wydmach84. Wieża latarni była niższa niż latarnia helska, jednakże położenie ich osi optycznych było prawie jednakowe, gdyż latarnia w Borze stała na wysokiej (22 m n.p.m.) wydmie.Światło zapalone zostało po raz pierwszy 15 grudnia 1872 roku i oświetlało 270° horyzontu. Było to światło białe z czerwonymi blaskami. Źródłem światła był aparat Fresnela IV klasy, w którym paliły się dwa koncentryczne knoty, zużywające w ciągu godziny 11,4 grama oleju rzepakowego. Lampę otaczała soczewka pierścieniowa o średnicy 50 cm, specjalnie sprowadzona z Paryża. Wokół części stałej, za pomocą mechanizmu zegarowego, obracało się 6 soczewek, które po raz wtóry silnie koncentrowały promienie świetlne. Przed każdą soczewką umieszczono czerwoną szybę. Jednocześnie z soczewkami obracało się 12 przesłon. Całkowity obrót części ruchomej następował w ciągu sześciu minut. W początkowym okresie charakterystyka światła latarni przedstawiała się następująco: światło białe 30 sekund - przerwa 10 sekund - światło czerwone 10 sekund - przerwa 10 sekund. Płaszczyzna ogniskowa położona była 36,4 m nad poziomem morza.
Wieża latarni w kolorze białym, u dołu czworokątna, u góry ośmiokątna, zwieńczona niedużym gzymsem. Laternia z daszkiem w kształcie kopuły pomalowana była na kolor ciemnozielony. Za wieżą znajdował się niewielki, płaskim dachem kryty budynek służbowy. Dwóch latarników obsługujących światło zajmowało przyległy do latarni budynek mieszkalny, wraz z zabudowaniami gospodarczymi. Współrzędne geograficzne latarni wynosiły: 54°39'00" szerokości północnej i 18° 47' 24" długości wschodniej.