Dąbrowiecka Góra.Schron Regelbau 120a (Karczew)

Poland / Mazowieckie / Otwock / Karczew
 II wojna światowa 1939-45, fortyfikacje, bunkier, schron, historyczne miejsce, muzeum wojskowe

Miasta w pobliżu:
Współrzędne:   52°4'15"N   21°19'38"E

Komentarze

  • Regelbau120a Schron obserwatora artylerii z kopułą pancerną i kazamatą flankującą dla jednego karabinu maszynowego. Jeden z najcięższych obiektów wybudowanych przez Niemców na Przedmościu Warszawskim. Grubość jego żelbetowych ścian i stropu wzmocnionego stalowymi dwuteownikami wynosiła 2 m. Pomieszczenia schronu to: przedsionek, śluza gazowa, kazamata flankująca wejście, pomieszczenie załogi, pomieszczenie oficerskie, pomieszczenie gospodarcze, pokój map, oraz pomieszczenie obserwatora artylerii (kopuła z peryskopem). Obiekt posiadał dwie strzelnice osłonięte stalowymi płytami. Pierwsza znajdowała się w kazamacie flankującej, z której można było ostrzeliwać najbliższe zapole schronu ;stosowano równolegle płyty dwóch typów : 483P02 (Dąbrowiecka Góra, Góraszka, Pohulanka); 422P01 ( Dąbkowizna) ,płytę chroniło stopniowanie przeciwrykoszetowe. Druga płyta stalowa typu 57P8 znajdowała się w strzelnicy obrony wejścia na wprost kraty przeciwszturmowej . Dwudzielne drzwi stalowe typu 434p01 umieszczono za załomem wejścia w przedsionku by ochronić je przed bezpośrednim trafieniem środków p-panc nacierających. Dostęp do nich utrudniała krata przeciwsztormowa typu 491p01 mniej podatna na trafienia pocisków p-panc. Głównym elementem pancernym była zamontowana w stropie pancerna kopuła obserwacyjna typu 441P01 o średnicy 1,5 m i grubości pancerza 250 mm. Wyposażona w cztery otwory na peryskopy boczne (PzBF8) oraz górny otwór dla głównego obrotowego peryskopu (PzBF2). Obserwator znajdujący się w kopule miał bezpośrednią łączność ze znajdującym się obok pomieszczeniem dla map, tam znajdowała się centrala kierowania ogniem artylerii. Dodatkowe wyposażenie schronu składało się z piecyka węglowego,3 filtrowentylatorów powietrza ( HES1,2) i dziewięciu prycz dla załogi. Pomiędzy pomieszczeniami znajdowały się stalowe, gazoszczelne drzwi19p7 lub przesuwne 26p8, w kazamacie flankującej znajdowało się wyjście ewakuacyjne chronione drzwiami gazoszczelnymi typu410P9. Wszystkie zewnętrzne elementy schronu były pokryte piaskowo brązowym kamuflażem i siatkami maskującymi. W latach 2001-2003 wnętrze i zapole schronu zostało odkopane przez osoby skupione obecnie w Kole Terenowym Przedmoście Warszawa Stowarzyszenia Na Rzecz Zabytków Fortyfikacji Pro Fortalicium .Od roku 2008 schron poddawany jest remontowi i adaptacji na izbę muzealną. Wnętrze zabezpieczone przed dostępem osób postronnych. Na chwilę obecną zrekonstruowane są izby: oficerska, częściowo map oraz załogi oraz replika płyty stalowej 483p02, system filtrowentylacji, prycze załogi stoły, boazeria w pomieszczeniach socjalnych i magazynek w pomieszczeniu gospodarczym. Obiekt posiada instalacje elektryczną zasilaną z agregatu prądotwórczego. Możliwość zwiedzania po kontakcie z opiekunami (zachodzi konieczność dowiezienia agregatu prądotwórczego i oryginalnych części systemu filtrowentylacyjnego które ze względu na realne zagrożenie włamaniem trzymamy w domach.
Ten obiekt został ostatnio modyfikowany 4 lata temu