Cmentarz parafialny (Mielec)

 pomnik, cmentarz, tereny zielone, 19th century construction (en)

 Dodaj zdjęcie

Cmentarz rzymskokatolicki, parafialny, ul. Długosza, 2 połowa XIX w., wpisany do rejestru zabytków NID nr rej.: A-132 z 19.09.2005.
Powstał w latach 1860 - 1870. Pomni przykrych doświadczeń z cmentarzem nad Wisłoka mielczanie ulokowali kolejne miejsce pochówku na niewielkim piaszczystym wzniesieniu, w bezpiecznej (wtedy) odległości od śródmieścia i cieków wodnych. Otoczono je trwałym murem z bramą główną od strony drogi. Pierwsze groby pojawiły się już w latach 60. w środkowej części cmentarza. W tej części w 1889 r. dwie rodziny mieleckie (Piechocińscy i Ratusińscy) wybudowały kaplicę cmentarną. W dalszych latach budowano grobowce i groby coraz dalej od kaplicy w stronę linii kolejowej i drogi tarnobrzeskiej. Oprócz mielczan pochowano w wydzielonej części cmentarza nieznanych żołnierzy poległych w czasie I wojny światowej oraz w kilku zbiorowych mogiłach poległych w czasie II wojny światowej, w tym również, w odrębnych kwaterach, żołnierzy niemieckich. Ta nekropolia funkcjonowała aż do 1976 r. (Wtedy to otwarto cmentarz komunalny przy ul. Królowej Jadwigi na osiedlu Smoczka.) W późniejszych latach chowano na niej zmarłych wyłącznie do wolnych miejsc w grobowcach.