Jaworzec

 tylko kontur obiektu, opuszczona miejscowość

Jaworzec jest nieistniejącą wsią położoną u podnóży Bukowiny (911 m n.p.m.), Siwarny (924 m n.p.m.), Krysowej (840 m n.p.m.) i Kiczery (931 m n.p.m.), w sąsiedztwie dwóch, również nieistniejących wsi Łuh i Zawój, 3 km na północ od Kalnicy. Miejscowość była oddzielona od Łuhu wartkim nurtem Wetlinki - potoku wypływającego w okolicy Przełęczy Wyżnej (Pryslip 872 m n.p.m.), pomiędzy stokami Połoniny Wetlińskiej i Działu.
Nazwa wsi Jaworzec pochodzi od jaworu. Drzewo, to kojarzone było z protekcją przed złymi mocami, a także używane do wyrobu instrumentów muzycznych, m.in. trembit i piszczot. Ich donośne dźwięki zapewniały porozumiewanie się na dalsze odległości i służyły do odstraszania wilków podkradających się do stad owiec i wołów.
Pierwsza wzmianka o Jaworcu pochodzi z 1580 r., jednakże powstała ona prawdopodobnie wcześniej, bo już w drugiej połowie XVI w. w Jaworcu funkcjonowało prawo wołoskie, które było odmianą prawa niemieckiego, dostosowane do górskich realiów. Wieś została lokowana tylko na prawym, wschodnim brzegu Wetlinki.

www.twojebieszczady.net/dawne/jaworzec.php