Σεβαστή Πιερίας

 χωριό  Προσθήκη κατηγορίας

Η Σεβαστή (πληθυσμός 653 κάτοικοι, απογραφή 2011) είναι χωριό του νομού Πιερίας και αποτελεί έδρα της ομώνυμης Τοπικής Κοινότητας του Δήμου Κατερίνης. Το χωριό σύμφωνα με επίσημα στατιστικά στοιχεία όταν δημιουργήθηκε αριθμούσε 565 κατοίκους. Τα επόμενα χρόνια είχε: το 1940 956 κατοίκους, το 1951 984 κατοίκους, το 1961 820 κατοίκους, το 1971 427 κατοίκους, το 1981 484 κατοίκους, το 1991 513 κατοίκους. Βρίσκεται Βόρεια της Κατερίνης και μέχρι το 1997 αποτελούσε την ομώνυμη κοινότητα. Είναι κτισμένη σε υψόμετρο 140 μ. και οι κάτοικοί της ασχολούνται με τη γεωργία (καπνά, αμπέλια). Έχει μονοθέσιο Νηπιαγωγείο και διθέσιο Δημοτικό Σχολείο, το οποίο εξυπηρετεί και τα παιδιά του γειτονικού Κούκου, αγροτικό ιατρείο, αθλητικό (Διαγόρας) και Πολιτιστικό Σύλλογο. Στο ποδόσφαιρο, ο Διαγόρας Σεβαστής αγωνίζεται στην Γ΄ Εθνική κατηγορία και συγκεκριμένα στον δεύτερο ομιλο (2016). Η απόσταση της Σεβαστής από την Κατερίνη είναι 14 χιλιόμετρα. Η Σεβαστή αποτελείται σχεδόν αποκλειστικά από πρόσφυγες του Πόντου, οι οποίοι ήρθαν στην περιοχή και ίδρυσαν τον οικισμό το 1928 σε μια δασώδη περιοχή μεταβάλλοντάς την σε καλλιεργήσιμη. Η πλειονότητα των κατοίκων ήρθε από το χωριό Αργοσλού που βρίσκεται σε απόσταση 14 χιλιομέτρων από την πόλη του Νιξάρ (Νεοκαισάρεια).Στον Πόντο το χωριό αριθμούσε 700 οικογένειες και είχε δύο εκκλησίες. Τον Άγιο Νικόλαο του οποίου σώζετε μόνο ένα μικρό τμήμα από το Άγιο Βήμα(κατεδαφίστηκε το καλοκαίρι του 2009) και στη θέση του οικοδομήθηκε τζαμί και ο ναός της Κοιμήσεως της Θεοτόκου ο οποίος είναι κτισμένος από ξύλο και έχει μετατραπεί σε σπίτι. Όταν ήρθαν στη Ελλάδα δημιουργήθηκαν 3 χωριά. Τα χωρία Σεβαστή και Άνω Άγιος Ιωάννης ( Τούμπα ) στο νομό Πιερίας καθώς και το χωριό Μάνδαλο στο νομό Πέλλας. Όλοι οι κάτοικοι όταν ήρθαν στη Ελλάδα μιλούσαν μόνο Τουρκικά γιατί στην ενδοχώρα του Πόντου και στα πλαίσια εκτουρκισμού που είχε ξεκινήσει το κράτος των Νεοτούρκων χρόνια πριν το διωγμό των Ελλήνων είχε υποχρεώσει τους κατοίκους να επιλέξουν ανάμεσα στη γλώσσα και την θρησκεία τους, ποια θα εγκαταλείψουν. Έτσι κατόρθωσαν να διατηρήσουν την Ελληνική συνείδησή τους μέσα από τη θρησκεία κάτι που δε θα συνέβαινε σε αντίθετη περίπτωση όπως απέδειξε η Ιστορία. Στην περιοχή δεν υπήρχε χωριό και το τοπωνύμιο Αρμπαούτι οφείλεται σε έναν Αρβανίτη Τσιφλικά με αυτό το όνομα, που κατείχε την περιοχή όπου αργότερα χτίστηκε το χωριό ή σύμφωνα με μία άλλη εκδοχή στη θέση που βρίσκεται ο ναός του Αγίου Νικολάου υπήρχε ένα ξέφωτο όπου οι βοσκοί ξεκουράζονταν και ο ένας έπαιζε άρπα και ο άλλος ούτι εξ ου και το Αρμπαούτι. Στο χωριό εγκαταστάθηκαν και άλλοι πρόσφυγες από την ίδια περιοχή του Πόντου (από την περιοχή της Νεοκαισάρειας), σύμφωνα με την πολιτική που ακολουθούσε η Ε.Α.Π.( Επιτροπή Αποκατάστασης Προσφύγων).
www.villasevasti.com/villa_gr.html